سعید امانپور؛ سمیه غلامی؛ فرحناز غفارزاده
دوره 6، شماره 11 ، اردیبهشت 1394، ، صفحه 9-24
چکیده
یکی از عملیات ضروری در مطالعات جغرافیایی شهرها، تجزیهوتحلیل رشد شهری با استفاده از دادههای زمانی- مکانی میباشد. در این زمینه میتوان با استفاده از شاخصهای آماری، گسترش افقی و رشد شهرها را اندازهگیری نمود. هدف اصلی این مقاله دیدهبانی رشد شهری برای مناطق 9 گانه شهر شیراز در بازه زمانی 85تا91 و کمیسازی درجه آزادی رشد شهری، درجه ...
بیشتر
یکی از عملیات ضروری در مطالعات جغرافیایی شهرها، تجزیهوتحلیل رشد شهری با استفاده از دادههای زمانی- مکانی میباشد. در این زمینه میتوان با استفاده از شاخصهای آماری، گسترش افقی و رشد شهرها را اندازهگیری نمود. هدف اصلی این مقاله دیدهبانی رشد شهری برای مناطق 9 گانه شهر شیراز در بازه زمانی 85تا91 و کمیسازی درجه آزادی رشد شهری، درجه گسترش افقی بیرویه شهری و درجه خوببودن رشد شهری است. به این منظور، از آزمون کای اسکور پیرسن برای بررسی درجه آزادی شهر و از آنتروپی شانون برای تعیین درجه اسپرال شهری استفاده شده است و درنهایت درجه خوببودن رشد شهری بررسی گردید. نتایج نشان میدهد که درجه آزادی کلی رشد شهری برای کل شهر بالا میباشد. در دوره زمانی 88تا89 رشد ساختوساز مشاهدهشده از رشد ساختوساز موردانتظار پایینتر است و نیز در منطقه1، رشد مشاهدهشده با رشد موردانتظار در ساختوساز شهری برابر میباشد. آنتروپی شانون کلی نیز با در نظر گرفتن کل شهر بیانگر متمرکزبودن آن میباشد و درنهایت آنالیز درجه خوب شهری، نشان میدهد که رشد شهر شیراز در دوره زمانی مذکور مطلوب بوده است و میزان آن در همه مناطق مثبت میباشد.
پرویز سلیمانی مقدم؛ سعید امانپور؛ فرحناز غفارزاده
دوره 6، شماره 11 ، اردیبهشت 1394، ، صفحه 41-58
چکیده
توزیع فضایی نامطلوب مدارس در سطح شهر اهواز نیز مشکلاتی چون طولانی شدن مسافت و زمان دسترسی به مدارس ،عدم وجود سطح و سرانه مناسب فضاهای آموزشی ناسازگاری کاربری های آموزشی با سایر کاربری ها را به همراه داشته که آثار منفی به بار آورده است. بنابراین تحقیق حاضر به دنبال تحلیل الگوی فضایی کاربری آموزشی و تعیین الگوی بهینه پراکنش فضایی دبیرستان ...
بیشتر
توزیع فضایی نامطلوب مدارس در سطح شهر اهواز نیز مشکلاتی چون طولانی شدن مسافت و زمان دسترسی به مدارس ،عدم وجود سطح و سرانه مناسب فضاهای آموزشی ناسازگاری کاربری های آموزشی با سایر کاربری ها را به همراه داشته که آثار منفی به بار آورده است. بنابراین تحقیق حاضر به دنبال تحلیل الگوی فضایی کاربری آموزشی و تعیین الگوی بهینه پراکنش فضایی دبیرستان های منطقه 3 شهر اهواز می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی – تحلیلی می باشد. داده های مورد نیاز (لایه های نقشه) با استفاده از تصاویر ماهواره ای، نقشه های کاربری اراضی شهری و نقشه تفصیلی شهر اهواز بدست آمده است. تجزیه و تحلیل و استاندارد سازی لایه ها با استفاده از نرم افزار ArcGis صورت گرفته است. وزن دهی لایه ها نیز با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP انجام شده است. تلفیق نهایی لایه ها به روش همپوشانی و با استفاده از گزینه Raster Calculator صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که از تعداد 17 دبیرستان در محدوده مورد مطالعه تعداد 6 دبیرستان (تندگویان – جنت – فرهنگیان – حکمت – فردوسی- آزادگان ) در محدوده طیف مکان های بسیار مناسب از نظر الگوی بهینه توزیع فضایی مدارس قرار دارند. همچنین دبیرستان موعود در وضعیت فضایی بسیار نامناسب قرار دارد.