جغرافیا و برنامه ریزی شهری
علیرضا سلیمانی
چکیده
هدف از مطالعه حاضر تعیین یک فاصله مناسب برای احداث شعبه جدید دانشگاهی (واحد) یا ادغام شعبات موجود بر اساس کاهش دانشجو و عدم ضرورت وجود دانشگاه بر اساس فاصله استاندارد با استفاده از رویکرد آمایش بوده است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی میباشد. در تحقیق حاضر، چهار مرکز و واحد دانشگاهی پیامنور ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر تعیین یک فاصله مناسب برای احداث شعبه جدید دانشگاهی (واحد) یا ادغام شعبات موجود بر اساس کاهش دانشجو و عدم ضرورت وجود دانشگاه بر اساس فاصله استاندارد با استفاده از رویکرد آمایش بوده است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی میباشد. در تحقیق حاضر، چهار مرکز و واحد دانشگاهی پیامنور در جنوب استان آذربایجان غربی (میاندوآب – شاهیندژ – چهاربرج – کشاورز)، از لحاظ حوزه نفوذ جذب دانشجو و مکان بهینه، مورد مطالعه قرار گرفت و فاصله استاندارد پذیرش دانشجو برای آنها مشخص شد. نتایج تحقیق نشان داد که توزیع فضایی جذب دانشجو در منطقه ناهمگون بوده و واحدهای دانشگاهی نسبت به مراکز خود درست مکانیابی نشدهاند. همچنین پیامنور مرکز میاندوآب در سطح منطقه، مناسبترین مکان و مرکز شاهیندژ، نامناسبترین موقعیت را داشته است. در پایان مناسبترین مکان برای دانشجویان این منطقه، 11 کیلومتری جاده میاندوآب به طرف شاهیندژ پیشنهاد گردید. [rostam1]افعال در چکیده باید به شکل گذشته ذکر شود
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
علیرضا سلیمانی؛ رباب حسین زاده؛ اسماعیل حسین زاده؛ نرمین آقایی
چکیده
ایجاد بسترهای فضایی کالبدی مناسب جهت استفاده همه اقشار جامعه از خدمات و امکانات عمومی بهمنظور تحرک و جابهجایی بهتر انسان و دسترسی آسانتر در سطح شهر،به منظور رشد و توسعه جوامع، امری ضروری است. ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان بخشی از افراد جامعه هستند که همانند سایر افراد، نیازمند دسترسی و استفاده از امکانات و خدمات عمومی هستند؛ ...
بیشتر
ایجاد بسترهای فضایی کالبدی مناسب جهت استفاده همه اقشار جامعه از خدمات و امکانات عمومی بهمنظور تحرک و جابهجایی بهتر انسان و دسترسی آسانتر در سطح شهر،به منظور رشد و توسعه جوامع، امری ضروری است. ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان بخشی از افراد جامعه هستند که همانند سایر افراد، نیازمند دسترسی و استفاده از امکانات و خدمات عمومی هستند؛ اما وجود برخی موانع بهخصوص در نحوه طراحی، معماری و شهرسازی بسیاری از فضاهای شهری، بهویژه معابر عمومی، پارکها و فضاهای سبز را فاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی افراد معلول کرده است. براساس مطالعات انجامشده طرح کالبدی مناسب فضاهای شهری سبب پایداری این فضاها میگردد. بنابراین، تحقیق حاضر کیفیت طرح کالبدی مسیرهای پیاده را از دیدگاه معلولاندر خیابانهای امام، کاشانی، سرداران، عطایی و خیام شهر ارومیه مورد بررسی قرار داده است. نوع تحقیق کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی است. در این تحقیق چهار شاخص (مبلمان، خدمات، دسترسی و حملونقل) در بین پنج گروه از معلولان (نابینایان، کمبینایان، معلولان حرکتی، ناشنوایان و جانبازان) در پیادهراههای شهر ارومیه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. اطلاعات مورد نیاز در این تحقیق از طریق مشاهدات میدانی و پرسشنامه گردآوریشده و برای پردازشاطلاعاتاز نرمافزارهای آماری و برای سنجش ورتبهبندی شاخصها و گروههای موردمطالعه ازمدلتصمیمگیری چندمعیاره استفادهشده است. یافتههای پژوهش، بیشترین مطلوبیت را مربوط به شاخص دسترسی و کمترین مطلوبیت را در شاخص حملونقل برای سنجش مطلوبیت پیادهراه معلولان نشان میدهد. نتایج این پژوهش بیانگر این است که پیاده راههای شهر ارومیه متناسبترین طراحی را برای گروه کمبینایان و نامطلوبترین طراحی را برای گروه ناشنوایان دارد.