مسلم بیرانوند؛ حیدر جهانبخش؛ سمیه بیرانوند
چکیده
عدم تدوین استراتژیها و برنامههای عملیاتی کارآمد بوم گرا برای هوشمند سازی سیستمهای حملونقل شهری خرمآباد باعث ایجاد معضلات زیادی در بهرهبرداری از سیستم حملونقل این شهر شده، لذا برای افزایش بهرهوری سیستمهای حملونقل هوشمند و یکپارچگی آنها در فرآیند برنامهریزی حملونقل، بایستی نسبت به ارائه یک برنامه فراگیر، مدون، ...
بیشتر
عدم تدوین استراتژیها و برنامههای عملیاتی کارآمد بوم گرا برای هوشمند سازی سیستمهای حملونقل شهری خرمآباد باعث ایجاد معضلات زیادی در بهرهبرداری از سیستم حملونقل این شهر شده، لذا برای افزایش بهرهوری سیستمهای حملونقل هوشمند و یکپارچگی آنها در فرآیند برنامهریزی حملونقل، بایستی نسبت به ارائه یک برنامه فراگیر، مدون، منسجم و عملیاتی، اقدام نمود. در پژوهش حاضر طرح اجرایی مناسب برای هوشمند سازی سیستمهای حملونقل شهری با استفاده از مدلPIP ارائه شده و برای تدوین استراتژیها از ماتریس SWOT استفاده می شود، به منظور اولویتبندی استراتژیها از ترکیب فنون تصمیمگیری با معیارهای چندگانه AHP با روش ACCEPT و روش QSPM استفاده شده و نتایج حاصل از این دو روش با استفاده از نرمافزار SPSS و از طریق محاسبه ضریب همبستگی اسپیرمن با هم مقایسه شد و عدد 981/0 به دست آمد که نشاندهنده نزدیک بودن نتایج این دو روش است؛ تحلیلهای مربوط به روش ترکیبی (AHP و ACCEPT) با استفاده از نرمافزار EXPERT CHOICE انجام شد و نرخ ناسازگاری برای اولویتبندی اهداف، محورهای توسعه و استراتژیها در تمام مراحل اعدادی کوچکتر از 1/0 به دست آمد؛ بنابراین در تمام اولویتبندیها میزان ناسازگاری در حد موردقبول است. در خصوص اهداف کلان حملونقل، اولویت به ترتیب با ایمنی، رضایت عمومی، بهبود محیطزیست و کاهش مصرف انرژی و زمان تأخیر به دست آمد. در خصوص شش محور توسعه نیز مشخص شد که اولویت به ترتیب با مدیریت و سیاستهای سازمانی، تأمین مالی، نیروی انسانی، زیرساختهای فنی، محیط فرهنگی و موارد حقوقی است و توسعه سیستمهای هوشمند بر اساس این اولویتبندی انجام میشود.