جغرافیا و برنامه ریزی شهری
میرنجف موسوی؛ شراراه سعیدپور؛ محمد رسولی؛ ناهیده عبدی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی تابآوری در حوزه مسکن شهری سقز است. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنان محلات 22گانۀ شهر سقز است که براساس نتایج سرشماری 1395 تعداد آن‌ها 258/165 نفر بوده است. روش انجام تحقیق، توصیفی-تحلیلی با تأکید بر جنبۀ کاربردی است که ابزار گرداوری داده‌ها از طریق کتابخانه‌ای، برداشت میدانی، نقشه کاربری اراضی شهری، استفاده ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی تابآوری در حوزه مسکن شهری سقز است. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنان محلات 22گانۀ شهر سقز است که براساس نتایج سرشماری 1395 تعداد آن‌ها 258/165 نفر بوده است. روش انجام تحقیق، توصیفی-تحلیلی با تأکید بر جنبۀ کاربردی است که ابزار گرداوری داده‌ها از طریق کتابخانه‌ای، برداشت میدانی، نقشه کاربری اراضی شهری، استفاده از آمارنامه‌ها و سرشماری‌های سال 1395 است بدین منظور که برای انجام تحلیل‌های لازم ابتدا شعاع عملکردی معیار کالبدی بیرونی با مدل تحلیل شبکه در سیستم اطلاعات جغرافیایی مشخص گردیده است و داده‌های مربوط به سایر معیارها با استفاده از برداشت میدانی و اطلاعات آماری جمع‌آوری و سپس برای وز‌ن‌دهی اولویت‌ها بر اساس اهمیت و نیاز شهروندان، در ماتریس سلسلهمراتبی AHP وز‌ن‌دهی شدند و سپس برای انجام تحلیل‌های جدی در مدل تودیم مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که با توجه به معیارهای ارزیابی تابآوری در حوزه مسکن محلات رسمی 22گانۀ شهر سقز، محلات16، 17، 6، 19، 18 و 12 که در جنوب غربی، قسمتی از شمال شرقی و غربی شهر واقع شده‌اند از تابآوری غیرقابل‌تحمل و نامناسبی برخوردارند. می‌توان بیان کرد که بهبود فضای و توزیع مناسب درآمدها، انسجام و احساس تعلق بیشتر، نظارت بر ضوابط و مقررات ساخت‌وسازها، امکان دسترسی این محلات به شبکه معابر اصلی و ایجاد مشوق‌های مالی از مهم‌ترین پیشنهادهای ارائه شده میباشد. نوآوری این مطالعه در به‌کارگیری نرمافزارهای تحلیل شبکه، بیلدر و تودیم برای تعیین شعاع عملکردی و رتبه‌بندی میزان تابآوری در حوزۀ مسکن شهری در سطح محلات شهر سقز است.
زینت رنجبر؛ پری شکری فیروزجاه؛ غلامرضا جانبازقبادی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تحلیل فضایی تابآوری کالبدی با تأکید بر بازآفرینی شهری در شهرهای ساحلی غرب استان مازندران انجام شده است. این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی، به لحاظ هدف کاربردی میباشد. شیوه گردآوری داده‌های تحقیق، مبتنی بر روش کتابخانه‌ای و شیوه پیمایش میدانی (ابزار پرسشنامه) بوده است. جامعه آماری، 382 نفر از خانوارهای ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تحلیل فضایی تابآوری کالبدی با تأکید بر بازآفرینی شهری در شهرهای ساحلی غرب استان مازندران انجام شده است. این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی، به لحاظ هدف کاربردی میباشد. شیوه گردآوری داده‌های تحقیق، مبتنی بر روش کتابخانه‌ای و شیوه پیمایش میدانی (ابزار پرسشنامه) بوده است. جامعه آماری، 382 نفر از خانوارهای شهرهای نور، نوشهر، تنکابن، چالوس و رامسر می‌باشند. بدین منظور، از آزمون آماری تی یک‌طرفه، روش تصمیم‌گیری چندمعیاره ایداس و آزمون رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. یافته‌های نهایی تحقیق با توجه به نتیجه کلی آزمون تی یک‌طرفه برای تابآوری کالبدی مبین تابآوری ضعیف شهرهای ساحلی غرب استان مازندران در شرایط پیک سفر و وضعیت مطلوب پیش زمینه‌های تحقق بازآفرینی شهری در این شهرها است. براساس نتایج تکنیک ایداس از پنج شهر مورد مطالعه سه شهر در گروه‌های ضعیف یعنی «وضعیت تابآوری پایین و عدم تابآوری» قرار دارند. نتایج این تکنیک همچنین از وضعیت نامساعد بازآفرینی شهری در سه شهر نمونه حکایت دارد. نتایج رگرسیون چندمتغیره نیز بیانگر تأثیر معناداری بازآفرینی شهری در ارتقای تابآوری کالبدی شهرهای ساحلی غرب استان مازندران است. به این ترتیب با توجه به تابآوری کالبدی پایین شهرهای نمونه و همچنین فراهم بودن زمینه‌های لازم جهت تحقق بازآفرینی شهری در این شهرها، در صورت تأمین هرچه بیشتر پیش زمینه‌های تحقق بازآفرینی یکپارچه شهری و اجرای پروژه‌های آن، می‌توان ارتقای سطح تابآوری این شهرها را انتظار داشت.
نظام سکونتگاهی و مسکن
علی عشقی چهاربرج؛ حسین نطم فر
چکیده
زلزله به‌عنوان یکی از فاجعه‌بارترین و مخرب‌ترین انواع مخاطرات طبیعی دارای اشکال بزرگ و پیش‌بینی‌ناپذیر میباشد. لذا، نمی‌توان از پیامدهای آن جلوگیری کرد. در مقابل این وضعیت، راهبرد‌های سازمان‌های بین‌المللی برای کاهش بلایا، ایجاد جوامع تاب‌آور در برابر زلزله است که این امر نیازمند ارزیابی میزان تابآوری شهر در برابر زلزله ...
بیشتر
زلزله به‌عنوان یکی از فاجعه‌بارترین و مخرب‌ترین انواع مخاطرات طبیعی دارای اشکال بزرگ و پیش‌بینی‌ناپذیر میباشد. لذا، نمی‌توان از پیامدهای آن جلوگیری کرد. در مقابل این وضعیت، راهبرد‌های سازمان‌های بین‌المللی برای کاهش بلایا، ایجاد جوامع تاب‌آور در برابر زلزله است که این امر نیازمند ارزیابی میزان تابآوری شهر در برابر زلزله و برنامه‌ریزی اصولی در راستای تاب‌آور نمودن آن میباشد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و سنجش میزان تابآوری نواحی ده‌گانه منطقه یک شهرداری تهران در برابر زلزله صورت گرفته شده است. در این مقاله، روش پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع کاربردی است.همچنین، برای سنجش تابآوری نواحی منطقه یک تهران از ده معیار اصلی در قالب 42 زیر معیار استفاده شده است که برای تعیین اهمیت نسبی معیارهای مورد پژوهش از فرآیند تحلیل شبکه‌ای تجزیه و تحلیل داده‌ها و تعیین میزان تابآوری نواحی در برابر زلزله از مدل پرومته و گایا بهره برده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که نواحی 2، 7 و 8 از تابآوری زیاد، نواحی 3 و 4 از تابآوری متوسط، ناحیه 10 از تابآوری کم و نواحی 1، 5، 6 و 9 از تابآوری خیلی کم در برابر زلزله برخوردار می‌باشند. به‌طورکلی می‌توان از نتایج پژوهش چنین استنباط نمود که نواحی که در غرب منطقه یک شهر تهران قرار گرفته‌اند از تابآوری زیادی و نواحی که در قسمت مرکزی و به‌ویژه در شرق منطقه یک واقع شدند از تابآوری کمی در برابر زلزله برخوردار می‌باشند.
