نازنین حاجیپور؛ سعید امانپور؛ علی شجاعیان
چکیده
هدف این پژوهش، سنجش و ارزیابی زیستپذیری شهری با رویکرد شاخصهای محیطزیستی بر پایه تکنیکهای MCDM در سه محله از کلانشهر اهواز میباشد. این پژوهش از نظر روش و ماهیت توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف در زمره پژوهشهای کاربردی قرار دارد. همچنین جمعآوری دادهها و اطلاعات موردنیاز پژوهش به دو روش اسنادی و پیمایشی صورت گرفته است. سپس ...
بیشتر
هدف این پژوهش، سنجش و ارزیابی زیستپذیری شهری با رویکرد شاخصهای محیطزیستی بر پایه تکنیکهای MCDM در سه محله از کلانشهر اهواز میباشد. این پژوهش از نظر روش و ماهیت توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف در زمره پژوهشهای کاربردی قرار دارد. همچنین جمعآوری دادهها و اطلاعات موردنیاز پژوهش به دو روش اسنادی و پیمایشی صورت گرفته است. سپس دادههای بهدست آمده در مرحله اول از طریق نرمافزار SPSS مورد ارزیابی قرار گرفت، پایایی ابزار پژوهش از طریق آلفای کرونباخ آزمون گردید ضریب 882/0 نشان دهنده سطح بالایی پایایی پرسشنامه میباشد و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و آزمون شفه و توکی وضعیت زیستپذیری شهری با استفاده از زیر شاخصهای محیط زیستی موردسنجش قرار گرفت و در مرحله بعد در محیط برنامه EXCEL وارد گردیده و با بهرهگیری از مدلهای تصمیمگیری چندمعیاره ویکور، الکتر، SAW و مدل ادغامی کپلند، سه ناحیه مورد بررسی از لحاظ زیستپذیری شهری با تأکید بر شاخصهای محیط زیستی، رتبهبندی و اولویتبندی گردیدند. نتایج نهایی پژوهش نشان داد که براساس مدل ادغامی کپلند (POSET)، محله کیانپارس بیشترین میزان و اولویت را از حیث شاخص محیط زیستی مؤثر در زیستپذیری شهری را به خود اختصاص داده و پس از آن به ترتیب محلات گلستان و سپیدار در اولویتهای بعدی قرار گرفتند. همچنین تلفیق زیرشاخصهای محلات با هم دیگر و ضریب تناسب بهدست آمده محلات سهگانه در مدل ادغامی کپلند نشان داد که محله کیانپارس از لحاظ زیستپذیری شهری با رویکرد شاخص محیط زیستی در شرایط مناسب، محله گلستان در شرایط تا حدودی مناسب و محله سپیدار در وضعیت نامناسب قرار دارند.
