جغرافیا و برنامه ریزی شهری
عزتاله مافی؛ مهدی عبداله زاده
دوره 8، شماره 15 ، خرداد 1396، ، صفحه 65-78
چکیده
در بین ابعاد توسعه پایدار، بعد اجتماعی به عنوان یکی از ابعاد اصلی شناخته میشود که بیشتر با ابعاد کیفیت زندگی همگام است و بر مفاهیمی مانند آیندهنگری، عدالت محوری، مشارکت، توانمندسازی و ... تأکید دارد. هدف اصلی از پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی شاخصهای پایداری اجتماعی در مناطق سیزده گانه شهر مشهد است. بدین منظور از مدلهای تصمیمگیری ...
بیشتر
در بین ابعاد توسعه پایدار، بعد اجتماعی به عنوان یکی از ابعاد اصلی شناخته میشود که بیشتر با ابعاد کیفیت زندگی همگام است و بر مفاهیمی مانند آیندهنگری، عدالت محوری، مشارکت، توانمندسازی و ... تأکید دارد. هدف اصلی از پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی شاخصهای پایداری اجتماعی در مناطق سیزده گانه شهر مشهد است. بدین منظور از مدلهای تصمیمگیری چندشاخصه ویکور (VIKOR) و شیوههای تحلیلی مربوطه برای رتبه بندی و سطح بندی مناطق سیزده گانه کلانشهر مشهد با توجه به شاخصهای پایداری اجتماعی استفاده شده است. پژوهش حاضر، از نوع پژوهشهای توصیفی- تحلیلی است و جامعه آماری مورد بررسی در این پژوهش، مناطق سیزده گانه شهر مشهد و جمعیت ساکن در این مناطق به تعداد 2766258 نفر میباشند، که از میان آنها بر اساس فرمول کوکران تعداد نمونه، 390 نفر تعیین گردید، که به روش تصادفی ساده از بین مناطق مختلف انتخاب شده است. بر پایه یافتههای پژوهش، شاخصهای «پایداری اجتماعی» در چارچوب مدل ویکور نشان میدهد که مناطق 1 و 9، بالاترین و مطلوبترین شرایط را از نظر پایداری اجتماعی دارا میباشند و مناطق سه و یازده نامطلوبترین شرایط را از نظر این شاخصها دارا میباشند. نتایج حاصل از پژوهش، همبستگی بالایی (74/0) با مطالعات پیشین که در رابطه با وضعیت کلی پایداری در کلانشهر مشهد انجام شده است، دارد.
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
محمدرحیم رهنما؛ مهدی عبداله زاده؛ مهدی صادق زاده
دوره 7، شماره 13 ، خرداد 1395، ، صفحه 51-66
چکیده
الگوی رشد شهری یکی از مباحث اصلی است که میتواند به پایداری و حیات شهرها کمک نماید و با تمام خصوصیات اعم از فرم و کارکرد و کالبد و محتوی، دغدغة بی پایان فیلسوفان و نظریه پردازان و آرمان گرایان از حداقل 5 قرن قبل از میلاد تا عصر حاضر بوده است و امروزه، آگاهی از فرم فضایی و شکل شهر میتواند یکی از عوامل مهم تأثیرگذار در میزان موفقیت برنامهریزان ...
بیشتر
الگوی رشد شهری یکی از مباحث اصلی است که میتواند به پایداری و حیات شهرها کمک نماید و با تمام خصوصیات اعم از فرم و کارکرد و کالبد و محتوی، دغدغة بی پایان فیلسوفان و نظریه پردازان و آرمان گرایان از حداقل 5 قرن قبل از میلاد تا عصر حاضر بوده است و امروزه، آگاهی از فرم فضایی و شکل شهر میتواند یکی از عوامل مهم تأثیرگذار در میزان موفقیت برنامهریزان و دست اندرکاران شهری باشد و به بهبود محیطهای شهری کمک شایانی بنماید. لذا، با توجه به ضرورت موضوع، ما نیز در پژوهش حاضر، در مطالعهای تطبیقی در تلاشیم تا با استفاده از روشهای کمی، الگوی رشد فضایی- کالبدی دو کلانشهر خواهر خوانده، یعنی کلانشهرهای تبریز و استانبول را ارزیابی کنیم. پژوهش حاضر، از نظر ماهیت و روش، دارای رویکرد توصیفی- تحلیلی و کاربردی است. بهطوری که، ابتدا با استفاده از مطالعات میدانی، اسنادی و کتابخانهای به بررسی و استخراج اطلاعات مورد نیاز پرداخته و سپس فرم کالبدی- فضایی رشد شهر تبریز (با 10 منطقه) و استانبول (با 39 منطقه) را با استفاده از روشهای کمی محاسبه کرده است؛ برای سنجش فرم از چهار روش (آنتروپی، جینی، موران، گری) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که الگوی رشد کلانشهر تبریز، پراکنده بوده و در سال 1390 گرایش به الگوی تصادفی را نشان میدهد. اما فرم کلانشهر استانبول، گرایش به الگوی رشد متمرکز را نشان میدهد.