Assessment of ecological tolerance capacity of residential development in Semnan city

Document Type : Science - Research

Author

Abstract

The present study was conducted to evaluate the ecological tolerance capacity of residential development in Semnan. The research approach was applied and its method was descriptive-analytic. Data were collected using the documentary method. The results of the calculations showed that the capacity to withstand land and water resources in Semnan, respectively, was 0.960091 and 0.003529, respectively, and was exceeded. Forecasting the population in the coming years also indicates that the capacity to withstand land resources will be completed in 1405, and the capacity to withstand water resources is already in crisis and at the frontier of warning, and in the coming years more severe Will also be. From the calculations, it can be concluded that the ecological tolerance for habitation in Semnan will not be stable in the coming years and will not be able to respond to the demand of the citizens and water.

Keywords

Main Subjects


  1. ابراهیم­زاده، عیسی؛ دارایی، مرضیه و دارایی، ابوالفضل (1394)، تحلیلی بر وضعیت امکانات و تسهیلات گردشگری شهر سمنان از منظر گردشگران با استفاده از آزمون پیرسون، نشریه پژوهش و برنامه­ریزی شهری، سال 6 ، سال22: 60-43.
  2. بهزادفر، مصطفی (1393)، زیرساخت­های شهری (آب­رسانی و فاضلاب)، انتشارات شهیدی، تهران.
  3. داداش­پور، هاشم؛ رفیعیان، مجتبی و زارعی، عبداله (1392)، ارائه الگوی یکپارچه تخصیص کاربری زمین بر مبنای توان اکولوژیکی در شهرستان نوشهر، فصلنامه مطالعات شهری، سال 3، شماره9: 44-31.
  4. رهنمایی، محمدتقی و شاه­حسینی، پروانه (1391)، فرآیند برنامه­ریزی شهری ایران، انتشارات سمت، تهران.
  5. سالنامه آماری استان سمنان (1393)، سازمان معاونت و برنامه‌ریزی

استان سمنان، معاونت آمار و اطلاعات.

  1. عباس­زاده ­تهرانی، نادیا (1387)،  تلفیق مفاهیم ظرفیت بُرد در فرآیند برنامه­ریزی و مدیریت شهری، مطالعه موردی: تدوین شاخص­های فضایی تولید زباله در کلان­شهر تهران،

فصلنامه علوم محیطی، سال6 ، شماره2: 104-87.

  1. عزیزالدین، محمد (1390)، ارزیابی توان‌ها و قابلیت­های بافت قدیمی در توسعه صنعت گردشگری مطالعه موردی: شهر سمنان، پایان­نامه کارشناسی ارشد، به راهنمایی عباس بخشنده نصرت، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان.
  2. فیروزبخت، علی؛ پرهیزکار، اکبر و ربیعی­فر، ولی­اله (1391)، راهبردهای ساختار زیست­محیطی شهر با رویکرد توسعه پایدار شهر (مطالعه موردی: شهر کرج)، فصلنامه پژوهش­های جغرافیای انسانی، سال20، شماره80: 239-213.
  3. کاظمی­­محمدی، مهدی­موسی (1378)، ارزیابی توسعه پایدار در

توسعه شهری پژوهش موردی: شهر قم، رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس تهران ، دانشکده علوم انسانی، گروه جغرافیا.

  1. کریزک، کوین و پاور، جو (1392)، آیین شهرسازی پایدار، ترجمه: مصطفی بهزادفر و کیومرث حبیبی، تهران، انتشارات مهر ایمان.
  2. گلکار، کوروش. (1393). آفرینش مکان پایدار: تأملاتی در باب نظریه طراحی شهری، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، تهران.
  3. لاریجانی، مریم؛ قسامی، فاطمه و یوسفی روبیات، الهام. (1393). تحلیل اکولوژیک ساختار فضای سبز شهر با استفاده از متریک­های سیمای سرزمین، فصلنامه آمایش محیط، سال6 ، شماره 25: 64-49.
  4. محمدی ده­چشمه، مصطفی؛ فیروزی، محمدعلی و سعیدی، جعفر (1394)، ارزیابی شاخص­های ناپایداری زیست­محیطی در کلان­شهر اهواز، فصلنامه محیط­شناسی، 41 (2): 464-447.
  5. ملکی، سعید؛ مودت، الیاس و کرمی، مهران (1394)، ارزیابی کارکرد شهرهای کوچک در نظام شهری استان لرستان با استفاده از مدل‌های ضریب کشش­پذیری، TOPSIS، LQ، فصلنامه برنامه­ریزی منطقه­ای، 5 (20): 42-29.
  6. مهندسین مشاور آرمان­شهر. (1394). طرح جامع شهر سمنان، ضوابط و مقررات اجرایی، وزارت راه و شهرسازی، اداره کل مسکن و شهرسازی استان سمنان.
    1. Ciegis, R ., Ramanauskiene, J., Martinkus, B. (2009), The Concept of Sustainable Development and its Use for Sustainability Scenarios, Journal of Inzinerine Ekonomika Engineering Economics, 2: 28-37.
      1. Dou, M., Ma, J., Li, G., Zuo, Q. (2015), Measurement and assessment of water resources carrying capacity in Henan Province, China, Journal of Water Science and Engineering, 8 (2): 102-113.
      2. Kang, P., Xu, L. (2010), The urban ecological regulation based on ecological carrying capacity, Journal of Procedia Environmental Sciences, No. 2: 1692-1700.
      3. Li, Y., Guo, T.,  Zhou, J.(2011), Research of Ecological Carrying Capacity: Comprehensive Evaluation Model, Journal of Procedia Environmental Sciences, 11: 864-868.
      4. Litman, T., Burwell, D. (2006), Issues in sustainable transportation, Journal of Global Environmental Issues, 6 (4): 331-347.
      5. Min, D; Zhenghe, X; Limin, P; Yunhai, Z; Xiufeng, X. (2011), Comprehensive Evaluation of Water Resources Carrying Capacity of Jining City, Journal of Energy Procedia, N0. 5: 1654-1659.
      6. Moavenzadeh, F., Markow, M. J. (2007), Moving Millions Transport Strategies for Sustainable Development in Megacities, Massachusetts: Springer Press.
      7. Santoso, E.,  Erli H, K.,  Aulia, B.,  Ghozali, A. (2014), Concept of Carrying Capacity: Challenges in Spatial Planning (Case Study of East Java Province, Indonesia), Journal of Procedia - Social and Behavioral Sciences, 135: 130-135.
      8. Song, Y. (2011), Ecological city and urban sustainable development, Journal of  Procedia Engineering, No. 21: 142-146.
      9. Widodo, B., Lupyanto, R., Sulistiono, B., Harjito, D.A., Hamidin, J., Hapsari, E;Yasin, M., Ellinda, C. (2015), Analysis of environmental carrying capacity for the development of sustainable settlement in Yogyakarta urban area, Journal of  Procedia Environmental Sciences, No. 28: 519-527.
      10. www.irimo.ir
      11. www.semnan.ir


Xu, L.,  Kang, P.,  Wei, J. (2010), Evaluation of urban ecological carrying capacity: a case study of Beijing, China, Journal of Procedia Environmental Sciences, No. 2: 1873-1880