The Housing Situation in Rural Areas of Kermanshah and Analytical Approach to Retrofitting

Document Type : Science - Research

Author

Assistant Prof. Payam_e Noor Univeersity

Abstract

This paper to discuss rural housing deals in Kermanshah. Rural housing in Iran and particularly in Kermanshah province suffer from several factors first technical weakness there construction materials weak second and third pay enough attention to rural housing retrofit. Since Iran on earthquake belt is an area of ​​more than 97 percent of Iran in areas where the relative risk of earthquakes in their middle and high or reported. Research with the aim of quantitative and qualitative study of rural housing indicators of Kermanshah methods - descriptive analysis in which the 10 variables studied will. Results show that the rural areas of Kermanshah in 1385 about 17,779 new housing units needed. Structure of 43.8 percent of rural housing in Kermanshah durable, 33.9 Drsdkm durability and 22.2 percent are more ephemeral. Over 74 percent of the residential units have less than 100 m Infrastructure and 25 percent of residential units with more than 25 years old are. Of the seismic zone east of the province shows the province has set very high seismic risk was more than 24 percent and 19 percent of the population of the area where they are residing. Middle and western part of the equivalent of a small area of ​​71 percent in high risk situations are more than 75 percent of the population. Only 5 percent of the area of ​​Kermanshah province has set seismic risk is moderate. So to prevent natural disasters and improving rural housing need in rural housing comprehensive plan that was organized should be considered.

Keywords

Main Subjects


  1. اردکانی ماجد (1377)، “مصالح ساختمانی و توسعه مسکن”، فصلنامه‌ی بنیاد مسکن، شماره‌ی84، تهران، ص 12.
  2. جلیلیان؛ بهمن (1384)، “پهنه‌بندی خطرات زمین‌لرزه و اولویت‌بندی بهسازی واحدهای مسکونی در استان کرمانشاه با GIS”؛ پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد به راهنمای دکتر امجد ملکی؛ دانشگاه رازی،کرمانشاه، ص78.
  3. حبیبی، سید محسن و دیگران (1370)، “مسکن حداقل”، چاپ دوم، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن وزارت مسکن و شهرسازی، تهران، ص16.
  4. دلال‌پور محمدی محمدرضا (1379)،“برنامه‌ریزی مسکن”، انتشارات سمت، تهران، ص12و5.
  5. رهنمایی، محمد تقی (1382)، “مجموعه مباحث و روش‌های شهرسازی“، جغرافیا، چاپ سوم، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن وزارت مسکن و شهرسازی، تهران، ص8.
  6. سازمان برنامه و بودجه (1381)، “مطالعات جامع توسعه اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی استان کرمانشاه”، ص35.
  7. صمیمی، احمد جعفری، علمی، ناهید، هادی‌زاده، آرش (1386)، “عوامل مؤثر بر تعیین رفتار شاخص قیمت مسکن”، فصلنامه‌ی پژوهش‌های اقتصادی ایران، سال نهم، شماره‌ی 22، ص52.
  8. علائی طالقانی، محمود (1381)، “ژئومورفولوژی ایران”، انتشارات قومس، تهران، ص36.
  9. عزیزی محمد مهدی (1378)، جزوه پلی‌کپی درس “برنامه‌ریزی مسکن”، مقطع کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، گروه شهرسازی، تهران، 78.
  10. عزیزی محمد مهدی (1383)، “جایگاه شاخص‌های مسکن در فرایند برنامه‌ریزی مسکن”، نشریه هنرهای زیبا، شماره‌ی 17، دانشگاه تهران، تهران.
  11. فاضلی، نعمت‌الله (1386)، “مدرنیته و مسکن”، فصلنامه‌ی تحقیقات فرهنگی سال اول، شماره‌ی1 پائیز، تهران، ص63.
  12. قرخلو مهدی، شعبانی‌فر، محمد، حسینی، علی (1388)، “جایگاه شهرهای جدید در توسعه مسکن”، فصلنامه‌ی مسکن و انقلاب، شماره‌ی125، تهران، ص26.
  13. میردانش سیدمهدی، “آشنایی با بناهای تاریخی”، انتشارات مدرسه، چاپ سوم، تهران.
  14. مرکز آمار ایران (1385)، “سرشماری نفوس و مسکن”، تهران.
  15. میرزایی، نوربخش، محمدرضا قیطانچی (1381)، “لرزه زمین ‌ساخت گسل صحنه”، قطعه میانی گسل اصلی عهد حاضر زاگرس غرب ایران، مجله‌ی فیزیک زمین و فضا، جلد 28، شماره‌ی2، تهران، ص23.