Amini, S., Hoseini, B., & Norouzian Maleki, S. (2014). Comparative study of residents' satisfaction level between two examples of mid-rise and high-rise residential complexes, case examples: Shahid Mahalati and Subhan residential complexes. Journal of Armanshahr Architecture and Urbanism, 6(11) 1- 13. (In Persian)
Alimardani, M., Mehdi Nezhad, J., & Afhami, T. (2016). The qualitative growth of urban space in order to improve social interactions (Case Study: Ahmad Abad Street, Mashhad). Two applied arts quarterly, 4(7), 5- 14. (In Persian)
Azizi, M., & Malek Mohammad Nezhad, S. (2007). Comparative study of two models of residential complexes (conventional and high-rise). Fine arts Journal, 32(32) 27- 38. (In Persian)
Behzadfar, M., Gazizadeh, N. (2011). A sense of satisfaction from residential open space. Study sample: residential complexes in Tehran. Fine arts journal, 3(45) 18. (In Persian)
Behzadfar, M., & Tahmasebi, A. (2013). Identifying and evaluating the factors affecting social interactions (Consolidation and Development of citizen relations in urban streets: Case Study: Sanandaj). Bagh Nazar Journal, 10(25) 17- 28. (In Persian)
Bentley, A., Elkek, A., Maureen, P., McGlyn., S., & Smit, G. (2003). Responsive environments: Designers' guide book, translated by: Mostafi Behzadfar, Science and Industry Publications, Tehran. (In Persian)
Bonaiuto, M. Fornara, F & Bonnes, M. (2006). Perceived Residential Environment Quality In middle- And low-Extension Italian Cities. Revue Européenne de Psychologie Appliquée, European Review of Applied Psychology, 56: 23-34.
Daneshpour, SA., & Charkhchian, M. (2007). Public spaces and factors affecting public life. Bagh Nazar Journal, 4(7) 19- 28. (In Persian)
Deviran, E., Meshkini, A., Kazemian, Gh., & Aliabadi, Z. (2012). Investigating the intervention in the organization of worn out and inefficient urban tissues with a combined approach. Research and urban planning quarterly, 2(7) 71- 90. (In Persian)
Eyni Far, A. (2003). A model for analysis of flexibility in traditional Iranian housing. Fine arts Journal, 13(13), 64- 77. (In Persian)
Ghafourian, M., Afshin Mehr, V., & Norouzi Zadeh, Z. (2017). Identifying the components of social sustainability that are effective in increasing social interactions in residential complexes (Case Study: Abazar neighborhood, Tehran). City identity Journal, 11(2), 31- 42. (In Persian)
Gharebeygloo, M., Farshchian, A., & Mohammad Alian, Z. (2016). The influence and effects of social interactions on the creation of place in Islamic architecture. Journal of Arts and Humanities Studies, 2(8 & 9), 1- 18. (In Persian)
Gharekhani, K., Dezhdar, O., & Jalalian, S. (2020). Investigating the role of social interaction spaces on the quality of life in residential complexes, a case study: Saidieh, Kashani, Bo Ali and Imam Reza residential complexes in Hamadan city. Journal of City identity, 13(4), 109- 120. (In Persian)
https://fa.wikipedia.org
https://www.tabriz.ir/
Kashfi, M., Hoseini, B., & Norouzian Maleki, S. (2013). The role of public spaces of high-rise buildings in increasing the social interactions of residents (Case Study: Tehran International Tower). Jounal of Urban Management, 10(30), 7- 18. (In Persian)
Lang, J. (2004). Creation of architectural theory; The role of behavioral sciences in environmental design. Translated by Alireza Einifar, Tehran: Tehran University Publications. (In Persian)
Mahmoudi, A., & Mansour poor, M. (2017). Investigating the position of physical factors in social interactions of residential neighborhoods, a case study: Khoratan neighborhood, Dezful). City identity Journal, 11(3), 5- 15. (In Persian)
Marcus, CC. & Sarkissian W. (1986). Housing as if People Mattered, Berkeley, University of California Press.
Marsousi, N., Farhoudi, R., & Lajavardi, A. (2015). The cultural and social qualiy of life in Iran’s cities, Urban Ecological research, 6(2), 79- 96. (In Persian)
Matlabi, Gh., Zarghami, E., & Saadati Vegar, P. (2019). The role of reading open space on the creation of social interactions in residential complexes (Case Study: Saeediyeh Hamadan residential complex). Iranian Architecture and Urbanism Publication, 9(2), 139- 156. (In Persian)
Mehrabian, S., & Abdollahi, F. (2019). Strategies to increase social interactions in residential complexes (Case study: Ekbatan , Behjat Abad and Farhangian residential complexes in Tehran). Journal of architecture, 2(11), 1- 9. (In Persian)
Mohammad Zadeh, R., & Javanroudi, K. (2016). Redesigning public and private housing spaces in the Iranian-Islamic city structure, a case study of Baharestan Complex 2, Sanandaj. Naqsh Jahan Journal, 6(2), 36- 47. (In Persian)
Mohammadi, M., Azimi, M., Moghaddam, H., & Rafieian, M. (2012). Urban public spaces, the realization of social interactions in historical contexts (Case Study: Old City of Lar). Quarterly journal of restoration of cultural historical works and textures, 2(4), 15- 27. (In Persian)
Naghibi, N., & Hoseini, B. (2015). The effect of psychological, physical and environmental factors in increasing the satisfaction of residents of residential complexes. Journal of Architecture and Sustainable Urbanism, 2(2), 15- 25. (In Persian)
Rashidpour, N., & Saeedi Rezvani, N. (2015). A comparative comparison of factors affecting the success of public spaces (streets and parks) in the mind and behavior of the citizens of Ankara and Tehran, emphasizing the role of the public space planning system in the mentioned cities. Urban Studies Quarterly, 4(14) 5- 18. (In Persian)
Sajjadi Ghaemmaghami, P., Pourdeyhami. Sh., & Zarghami, E. (2011). The principles of social sustainability in residential complexes: from the perspective of the community of Iranian experts and experts. Soffeh Journal, 20(4) 75- 88. (In Persian)
Taghipour, M., & Soltanzadeh, H. (2016). The role of environmental organization in the social interaction of residents of residential complexes in Shiraz (Amirkabir, Jannet, Abrisham, Motahari complexes). Geography Spatial Programming Quarterly, 6(1) 79- 102. (In Persian)
Tebbi Masrour, A., & Rezaei Moayad, S. (2015). Evaluating the level of citizen satisfaction with residential qualities in residential complexes; Case Study: Hamadan residential complexes. Journal of urban management, 14(40) 61- 79. (In Persian)
Yazdani, S., & Teymoori, S. (2013). The effect of open spaces in residential communities on increasing the social interactions of residents, case study: three residential complexes in Isfahan. City identity Journal, 7(15), 83- 92.
Zabihi, H., Habib, F., & Rahbarimanesh, K. (2011). Investigating the relationship between the level of satisfaction with residential complexes and the impact of residential complexes on human relationships. City identity Journal, 5(8) 103- 117. (In Persian)
Zarghami, E. (2011). Principles of social sustainability of residential complexes in Iranian-Islamic cities. Iranian-Islamic City Studies Quarterly, 1(2) 103- 118. (In Persian)
امینی، صبا، حسینی، سید باقر، نوروزیان ملکی، سعید (1392). بررسی تطبیقی میزان رضایتمندی ساکنان بین دو نمونه از مجتمعهای مسکونی میان مرتبه و بلندمرتبه، نمونه‌‌‌های موردی: مجتمعهای مسکونی شهید محلاتی و سبحان. معماری و شهرسازی آرمانشهر، 6(11)، 1-13.
ﺑﻨﺘﻠﯽ. ایﯾﻦ، اﻟﮑﮏ. آﻟﻦ، ﻣﻮرﯾﻦ. ﭘﺎل، ﻣﮏﮔﻠﯿﻦ. ﺳﻮ، اﺳﻤﯿﺖ. ﮔﺮاﻫﺎم، (1382). ﻣﺤﯿﻂﻫﺎی ﭘﺎﺳﺨﺪه: ﮐﺘﺎب راﻫﻨﻤﺎی ﻃﺮاﺣﺎن، ﺗﺮﺟﻤﻪ: ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺑﻬﺰادﻓﺮ، اﻧﺘﺸﺎرات ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ، تهران.
بهزادفر، مصطفی، قاضی‌زاده، سیده ندا (1390)، حس رضایت از فضای باز مسکونی نمونه مورد مطالعه: مجتمعهای مسکونی شهر تهران، نشریه هنرهای زیبا، 3(45)، 18.
بهزادفر، مصطفی، طهماسبی، ارسلان (1392). شناسایی و ارزیابی مؤلفه‌‌‌های تأثیرگذار بر تعاملات اجتماعی (تحکیم و توسعه روابط شهروندی در خیابان‌‌‌های شهری: نمونه مورد مطالعه: سنندج). باغ نظر، 10(25)، 17-28.
تقی‌پور، ملیحه، سلطانزاده، حسن. (1395). ﻧﻘﺶ ﺳﺎزﻣﺎندﻫﻲ ﻣﺤﻴﻂ در ﺗﻌﺎﻣﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺳﺎﻛﻨﺎن ﻣﺠﻤﻮﻋﻪهای ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﺷﻴﺮاز (ﻣﺠﺘﻤﻊهای اﻣﻴﺮﻛﺒﻴﺮ، ﺟﻨﺖ، اﺑﺮﻳﺸﻢ، ﻣﻄﻬﺮی). ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎ، 6(1)، 79-102.
رشیدپور، نازیلا و سعیدی رضوانی، نوید (1394)، مقایسه تطبیقی عوامل مؤثر بر موفقیت فضاهای عمومی (خیابان و پارک) در ذهن و رفتار شهروندان آنکارا و تهران با تأکید بر نقش نظام برنامه‌ریزی فضای عمومی در شهرهای مذکور، فصلنامه مطالعات شهری، 4(14)، 5-18.
داﻧﺸﭙﻮر، ﺳﯿﺪ ﻋﺒﺪاﻟﻬﺎدی، ﭼﺮﺧﭽﯿﺎن. ﻣﺮﯾﻢ (1386)، ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺣﯿﺎت ﺟﻤﻌﯽ، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺑﺎغ ﻧﻈﺮ، 4(7)، 19-28.
دویران، اسماعیل. مشکینی، ابوالفضل. کاظمیان، غلامرضا. علی آبادی. زینب (1390). بررسی مداخله در ساماندهی بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری با رویکرد ترکیبی. فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی شهری، 2(7)، 71- 90.
ذبیحی، حسین، حبیب، فرح، رهبری منش، کمال (1390)، بررسی رابطه بین میزان رضایت از مجتمعهای مسکونی و تأثیر مجتمعهای مسکونی بر روابط انسان. هویت شهر، 5(8)، 103-117.
سجادی قائم‌مقامی، پروین‌السادات، پور دیهیمی، شهرام، ضرغامی، اسماعیل (1389). اصول پایداری اجتماعی در مجتمعهای مسکونی: از دید جامعه صاحب نظران و متخصصان ایرانی. صفه، 20، (4)، 75-88.
ضرغامی، اسماعیل (1389)، اصول پایداری اجتماعی مجتمعهای مسکونی در شهرهای ایرانی– اسلامی، فصلنامه مطالعات شهر ایرانی- اسلامی، 1(2)، 103-118.
طبی مسرور، ابوالقاسم، رضایی موید، صادق (1394). ارزیابی میزان رضایت شهروندی از کیفیت‌‌های سکونتی در مجتمعهای مسکونی؛ موردپژوهی: مجتمعهای مسکونی شهر همدان. نشریه مدیریت شهری، 14(40)، 61- 79.
عزیزی، محمد مهدی، ملک محمدنژاد، صارم (1386). بررسی تطبیقی دو الگوی مجتمعهای مسکونی (متعارف و بلندمرتبه)، هنرهای زیبا، 32(32)، 27- 38.
علیمردانی، مسعود، مهدی‌نژاد، جمال‌الدین، افهمی، طلیعه (1394). رشد کیفی فضای شهری به منظور ارتقاء تعاملات اجتماعی (نمونه موردی خیابان احمد آباد مشهد)، دو فصلنامه هنرهای کاربردی، 4(7)، 5- 14.
عینی‌فر، علیرضا (1382)، الگویی برای تحلیل انعطاف پذیری در مسکن سنتی ایران، هنرهای زیبا، 13(13)، 64- 77.
غفوریان، میترا، افشین مهر، وحید، نوروزی زاده، زهرا (1396). بازشناسی مؤلفه‌‌‌های پایداری اجتماعی مؤثر بر افزایش تعاملات اجتماعی در مجموعه‌‌‌های مسکونی (مطالعه موردی: محله اباذر، تهران). هویت شهر، 11(2)، 31- 42.
قره‌بیگلو. مینو، فرشچیان. امیرحسین، محمدعلیان. زهرا، (1395). ﺗﺄﺛﯿﺮ و ﺗﺄﺛﺮات ﺗﻌﺎﻣﻼت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺮ ﺧﻠﻖِ ﻣﮑﺎن در ﻣﻌﻤﺎری اﺳﻼﻣﯽ، ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻫﻨﺮ و ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﯽ، 2 (8 و 9)، 1- 18.
قره‌خانی. کمال، دژدار. امید، جلالیان. سارا (1398). بررسی نقش فضاهای تعاملات اجتماعی بر کیفیت زندگی در مجتمعهای مسکونی مطالعه موردی: مجتمعهای مسکونی سعیدیه، کاشانی، بوعلی و امام رضا در شهر همدان). هویت شهر، 13(4)، 109- 120.
کشفی، محمدعلی، حسینی، سیدباقر، نوروزیان ملکی، سعید (1391). نقش فضاهای عمومی ساختمان‌‌‌های بلندمرتبه در افزایش تعاملات اجتماعی ساکنین (پژوهش موردی: برج بین‌المللی تهران). مدیریت شهری، 10(30)، 7- 18.
ﻟﻨﮓ، ﺟﺎن. (1383). آﻓﺮﯾﻨﺶ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻣﻌﻤﺎری؛ ﻧﻘﺶ ﻋﻠﻮم رﻓﺘﺎری در ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺤﯿﻂ. ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ﻋﯿﻨﯽﻓﺮ، ﺗﻬﺮان: اﻧﺘﺸﺎرات داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان.
محمدزاده، رحمت، جوانرودی، کاوان (1395)، باز طراحی فضاهای جمعی و خصوصی مسکن در ساختار شهر ایرانی – اسلامی، مطالعه موردی مجتمع بهارستان 2 سنندج، نقش جهان، دوره ۶، شماره ۲: 36- 47.
محمدی، محمود، عظیمی، مریم، مقدم، حامد، رفیعیان، مجتبی (1391). فضاهای عمومی شهری، تحقق تعاملات اجتماعی در بافتهای تاریخی (نمونه موردی: شهرقدیم لار). فصلنامه مرمت آثار و بافتهای تاریخی فرهنگی، 2(4)، 15- 27.
محمودی، سید امیرسعید، منصورپور، مجید (1396). بررسی جایگاه عوامل کالبدی در تعاملات اجتماعی محلات مسکونی مطالعه موردی: محله خراطان دزفول). هویت شهر، 11(3)، 5- 15.
مرصوصی، نفیسه، فرهودی، رحمت‌اله، لاجوردی، سید علیرضا (1394)، ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﺷﻬﺮﻫﺎی اﯾﺮان، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﺑﻮمﺷﻨﺎﺳﯽﺷﻬﺮی، 6(2)، 79- 96.
مطلبی، قایم، ضرغامی، اسماعیل، سعادتی وقار، پوریا (1397)، ﻧﻘﺶ ﺧﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻓﻀﺎی ﺑﺎز ﺑﺮ اﻳﺠﺎد ﺗﻌﺎﻣﻼت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪهای ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ (ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻮردی: ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﺳﻌﻴﺪﻳﻪ ﻫﻤﺪان)، ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻣﻌﻤﺎری و ﺷﻬﺮﺳﺎزی اﻳﺮان، 9(2)، 139- 156.
ﻣﻬﺮاﺑﯿﺎن. ﺳﺎﻫﺮه، ﻋﺒﺪاﻟﻠﻬﯽ. ﻓﺮزﯾﻦ (1398)، راﻫﮑﺎرﻫﺎی اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻌﺎﻣﻼت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﻣﺠﺘﻤﻊﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردی: ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ اﮐﺒﺎﺗﺎن، ﺑﻬﺠﺖ آﺑﺎد و ﻓﺮﻫﻨﮕﯿﺎن ﺗﻬﺮان). معماری شناسی، 2(11)، 1- 9.
نقیبی، نجمه، حسینی، سید باقر (1393)، ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎی رواﻧﻲ، ﻛﺎﻟﺒﺪی و ﻣﺤﻴﻄﻲ در ارﺗﻘﺎء رﺿﺎﻳﺘﻤﻨﺪی ﺳﺎﻛﻨﺎن ﻣﺠﺘﻤﻊﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ، معماری شهر پایدار، سال دوم، شماره 2: 15- 25.
یزدانی، سمیرا، تیموری، سیاوش (1392)، تاثیر ﻓﻀﺎﻫﺎﻯ ﺑﺎﺯ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻫﺎﻯ ﻣﺴﻜﻮﻧﻰ ﺑﺮ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺗﻌﺎﻣﻼﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ساکنین، نمونه موردی: ﺳﻪ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻣﺴﻜﻮﻧﻰ ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ، هویت شهر، 7(15)، 83- 92.
)