جغرافیا و برنامه ریزی شهری
محمد تقی حیدری؛ سعید محرمی؛ لیلا معینی
چکیده
پژوهش حاضر باهدف برنامهریزی و امکانسنجی باغهای شفابخش بهعنوان منظری برنامهریزیشده و اثرات آن بر سلامت روان و ترمیم آسیبهای روحی در شرایط کووید 19 و پس از کووید 19 مطرح گردیده، و بر آشکار بودن اثر شفابخشی سبزینگی در سلامت جسم و روان افراد، بهخصوص در شرایط شهری مبتلا به بحران کووید 19 تاکید دارد؛ امری که موجی از اختلالات هراس؛ ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف برنامهریزی و امکانسنجی باغهای شفابخش بهعنوان منظری برنامهریزیشده و اثرات آن بر سلامت روان و ترمیم آسیبهای روحی در شرایط کووید 19 و پس از کووید 19 مطرح گردیده، و بر آشکار بودن اثر شفابخشی سبزینگی در سلامت جسم و روان افراد، بهخصوص در شرایط شهری مبتلا به بحران کووید 19 تاکید دارد؛ امری که موجی از اختلالات هراس؛ اختلالات وسواسی و اختلالات اضطرابی را در میان اجتماعات بشری رقمزده است. نوع پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از روش پیمایشی بوده است. جامعه آماری تعداد 35 متخصص آشنا با موضوع باغهای شفابخش در شهرهای ایران (نمونهگیری غیر احتمالی و از نوع نمونهگیری زنجیرهای) در قالب تکنیک دلفی استفاده گردیده است. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بوده که در اختیار متخصصین امر قرار گرفت. با وجود گذشت زمان در تجربه این اپیدمی، هنوز درک فراگیر و عملیاتی در حوزههای مختلف علمی و از جمله مدیریت این بحران وجود نداشته و برای اولینبار هست که باغهای شفابخش بهعنوان راهکاری در جهت برنامهریزی شهری و مدیریت سلامت روان در این پژوهش مورد بررسی قرار میگیرد. نتایج این مطالعه ضرورت طراحی و بازطراحی باغ شفابخش را بر اساس مؤلفههای شفابخشی و اکولوژیکی بالاخص در شرایط بحرانی کووید 19 در باغ هاشمینژاد زنجان بهعنوان پایلوت نمایان میسازد و در صورت نبود برنامهریزی هوشمندانه در زمینه برنامهریزی باغ شفابخش، اختلال روانی ناشی از کووید 19 دستخوش پیامدهای نامناسب و نامطلوب برای آحاد جامعه خواهد شد.