جغرافیا و برنامه ریزی شهری
حسین حاتمی نژاد؛ احمد پوراحمد؛ سارا الله قلی پور
چکیده
با افزایش روند شهرنشینی و تقاضای روزافزون مسکن در شهرها، تعاریف و معیارهای آن تغییر یافته و علاوه بر مکان فیزیکی، همۀ محیط مسکونی، خدمات و تسهیلات ضروری برای بهتر زیستن، آموزش و بهداشت را شامل، که با نام پایداری سکونتی تعبیر می شود. موضوع مسکن پایدار مجموعه پیچیدهای از روابط دوسویه بین پایداری و مسکن است که توسط سیاستهای مسکن پایدار ...
بیشتر
با افزایش روند شهرنشینی و تقاضای روزافزون مسکن در شهرها، تعاریف و معیارهای آن تغییر یافته و علاوه بر مکان فیزیکی، همۀ محیط مسکونی، خدمات و تسهیلات ضروری برای بهتر زیستن، آموزش و بهداشت را شامل، که با نام پایداری سکونتی تعبیر می شود. موضوع مسکن پایدار مجموعه پیچیدهای از روابط دوسویه بین پایداری و مسکن است که توسط سیاستهای مسکن پایدار موردتوجه قرارگرفته است. پژوهش حاضر سعی داشته است با استخراج و بررسی دقیق شاخص های مسکن پایدار ناحیه 1 منطقه 9 و سپس کاهش شاخص ها، مهم ترین آنها را به عامل هایی با بالاترین همبستگی طبقه بندی نماید. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف نیز کاربردی می باشد. برای جمع آوری داده ها از دو روش اسنادی و میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. در بخش پرسشنامه ای، با توجه به جامعه آماری (ساکنان محله) حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 325 خانوار انتخاب شده اند و از روش تحلیل عاملی (Factor Analysis) استفاده گردید. در نهایت 48 شاخص مورد مطالعه در بخش پرسشنامه ای که براساس طیف 1 تا 10 طراحی شده بودند به 32 شاخص، کاهش یافته و به 6 عامل اصلی رتبه بندی شده اند. نتایج تحلیل عاملی حاکی از آن است که عامل کالبدی و طراحی با وزن (0/705)، عامل سرمایه اجتماعی با وزن (0/694)، عامل امنیت با وزن (0/673)، عامل محیطی با وزن (0/711)، عامل دسترسی با وزن (0/697) و عامل زیربنایی با وزن (0/731) به ترتیب مهم ترین عوامل تأثیرگذار در پایداری مسکن شهری می باشند.
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
حسین حاتمی نژاد؛ جناب آقای دکتر احمد پوراحمد؛ سارا الله قلی پور
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تحلیل شاخصهای پایداری سکونتی در ناحیه 1 منطقه 9 تهران که بخشی از بافت فرسوده شهری را شامل میشود، صورت گرفته شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف نیز کاربردی میباشد. براساس حجم نمونه از میان ساکنان بلوکهای مسکونی ناحیه 1، 325 خانوار انتخاب شدند. برای این منظور و انجام آزمون شاخصها از روش تحلیل ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تحلیل شاخصهای پایداری سکونتی در ناحیه 1 منطقه 9 تهران که بخشی از بافت فرسوده شهری را شامل میشود، صورت گرفته شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف نیز کاربردی میباشد. براساس حجم نمونه از میان ساکنان بلوکهای مسکونی ناحیه 1، 325 خانوار انتخاب شدند. برای این منظور و انجام آزمون شاخصها از روش تحلیل عاملی استفاده گردید. در طی فرآیند آزمون 48 شاخص مورد مطالعه به 32 شاخص کاهشیافته است و به 6 عامل اصلی رتبهبندی شدند. نتایج تحلیل عاملی نشان میدهد که مهمترین عوامل تأثیرگذار در پایداری مسکن شهری به ترتیب عامل کالبدی و طراحی با وزن 705/0، عامل سرمایه اجتماعی با وزن 694/0، عامل امنیت با وزن 673/0، عامل محیطی با وزن 711/0، عامل دسترسی با وزن 697/0 و عامل زیربنایی با وزن 731/0 هستند. نظارت بر ساختوسازها و توجه به ابعاد کالبدی، ارتقای آگاهی و آموزش ساکنان برای مشارکت بیشتر، ایجاد مشوقهای مالی و در نظر گرفتن فضاها و معابر عمومی بیشتر از مهمترین پیشنهادهای ارائه شده می باشد.
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
محسن کلانتری؛ احمد پوراحمد؛ یعقوب ابدالی
دوره 10، شماره 19 ، فروردین 1398، ، صفحه 49-60
چکیده
بزهکاری ازجمله مهمترین معضلات اجتماعی در اکثر شهرهای جهان است که بر زندگی افراد تأثیرات منفی روحی، جسمی و مالی میگذارد. این مقاله باهدف تحلیل فضایی بزهکاری در بافت ناکارآمد محله شهید هرندی در منطقه 12 تهران انجامشده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر تحلیلی و تطبیقی است و برای شناسایی و درک الگوهای مکانی بزهکاری در محله هرندی از آزمونهای ...
بیشتر
بزهکاری ازجمله مهمترین معضلات اجتماعی در اکثر شهرهای جهان است که بر زندگی افراد تأثیرات منفی روحی، جسمی و مالی میگذارد. این مقاله باهدف تحلیل فضایی بزهکاری در بافت ناکارآمد محله شهید هرندی در منطقه 12 تهران انجامشده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر تحلیلی و تطبیقی است و برای شناسایی و درک الگوهای مکانی بزهکاری در محله هرندی از آزمونهای آماری و گرافیک مبنا در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS استفادهشده، که اطلاعات موردنیاز از میزان و نوع جرائم بهصورت کتابخانهای از نیروی انتظامی تهران بزرگ اخذشده است. یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که کانونهای جرم خیز در محله هرندی بهصورت تصادفی توزیعشده است. از سوی دیگر بالا بودن میزان شدت فرسودگی، نفوذناپذیری بالا، وجود زمینهای خالی و متروکه و همچنین کمبود یا نبود برخی کاربریهای موردنیاز شهروندان، در افزایش توزیع جغرافیایی نوع و میزان جرائم و شکلگیری الگوهای فضایی بزهکاری مؤثر بوده است. به نظر میرسد با بهسازی و نوسازی بافت فرسوده و اصلاح فیزیکی و کالبدی فضاهای مسکونی، تعریض معابر زیر 6 متر و ایجاد راه در رو برای کوچههای بنبست، مکانیابی مراکز انتظامی و ایجاد فضاهای تفریحی و فراغتی سالم جهت افزایش نظارت رسمی در این محله میتوان امکان آسیبپذیری اینگونه محلات و میزان وقوع جرائم را کاهش داد.