نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسنده
دانشیار ، گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده
هدف از مطالعه حاضر تعیین یک فاصله مناسب برای احداث شعبه جدید دانشگاهی (واحد) یا ادغام شعبات موجود بر اساس کاهش دانشجو و عدم ضرورت وجود دانشگاه بر اساس فاصله استاندارد با استفاده از رویکرد آمایش بوده است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی می‌باشد. در تحقیق حاضر، چهار مرکز و واحد دانشگاهی پیام‌نور در جنوب استان آذربایجان غربی (میاندوآب – شاهین‌دژ – چهاربرج – کشاورز)، از لحاظ حوزه نفوذ جذب دانشجو و مکان بهینه، مورد مطالعه قرار گرفت و فاصله استاندارد پذیرش دانشجو برای آن‌ها مشخص شد. نتایج تحقیق نشان داد که توزیع فضایی جذب دانشجو در منطقه ناهمگون بوده و واحدهای دانشگاهی نسبت به مراکز خود درست مکانیابی نشده‌اند. همچنین پیام‌نور مرکز میاندوآب در سطح منطقه، مناسب‌ترین مکان و مرکز شاهین‌دژ، نامناسب‌ترین موقعیت را داشته است. در پایان مناسب‌ترین مکان برای دانشجویان این منطقه، 11 کیلومتری جاده میاندوآب به طرف شاهین‌دژ پیشنهاد گردید.
[rostam1]افعال در چکیده باید به شکل گذشته ذکر شود
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Planning of university centers is a pattern for creative urban development, Case study: Payame Noor Universities of Miandoab and Shahindejh counties
نویسنده [English]
- alireza soleimani
Associate Professor, Department of Geography and Urban Planning, Payame Noor University, Tehran, Iran.
چکیده [English]
The purpose of this study was to determine an appropriate distance for the construction of a new university branch (unit) or the merger of existing branches based on the reduction of students and the absence of the need for a university based on standard distance using the arrangement approach. The research method is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of nature. In the present study, four centers and university units of Payam-e-Noor in the south of West Azerbaijan province (Miandoab-Shahindaj-Chaharborj-Keshavarz) were studied in terms of scope of student enrollment and optimal location, and the standard distance for student admission was determined. The results showed that the spatial distribution of student enrollment in the region was heterogeneous and university units were not located correctly relative to their centers. Also, Payam-e-Noor, the center of Miandoab, was the most suitable place in the region and the center of Shahindaj was the most unsuitable position. In the end, the most suitable place for students in this area, 11 km of Miandoab road to Shahindaj was suggested.
کلیدواژه‌ها [English]
- Planning
- Creative Urban Development
- University Centers
- Payame Noor University
- Miandoab
- Shahindaj
)