ارزیابی عوامل ‌تأثیرگذار بر توسعه رشد هوشمند شهری در شهرهای کوچک مقیاس، پژوهش موردی شهر یاسوج

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد امارات متحده عربی، دبی، امارات متحده عربی.

2 استاد، گروه جغرافیا، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.

3 استادیار، گروه شهرسازی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی عوامل موثر بر توسعه رشد هوشمند شهری در شهرهای کوچک مقیاس بود که ‌‌به‌صورت موردی در شهر یاسوج انجام شد. پژوهش از نوع هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی و تحلیلی بوده است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه‌‌ محقق ساخته‌‌ بود که روایی آن ‌‌به‌صورت محتوایی (صوری) و سازه‌‌ای و پایایی آن با استفاده از پایایی ترکیبی مورد تأیید قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارشناسان، مدیران شهری و اساتید دانشگاه که در زمین‌ه‌ توسعه شهری، برنامه‌‌ریزی شهری و شهرسازی مشغول به فعالیت در شهر یاسوج هستند، بود. 50 نفر از افراد مذکور ‌‌به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. تحلیل داده‌‌ها از طریق تحلیل همبستگی و الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌‌افزارهای SPSS و Smart PLS انجام شد. مدل ارزیابی شده در پژوهش از شاخص‌‌های برازندگی قابل قبولی برخوردار بود. مدل‌‌سازی معادلات ساختاری نشان داد، مؤلفه‌‌های کالبدی ـ فضایی زیرساختی ـ دسترسی، اقتصادی ـ اجتماعی و زیست‌محیطی در مجموع، تبیین کننده‌‌ حدود 41 درصد از تغییرات توسعه رشد هوشمند شهری در شهر کوچک مقیاس یاسوج هستند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Estimation of the Factors Affecting the Expansion of Urban Smart Growth in Small Scale Cities, Case Study: Yasouj City

نویسندگان [English]

  • Keramatolah Farjzadeh 1
  • Mirnajaf Mousavi 2
  • Ali Mosaiebzadeh 3
1 Ph.D. Student, Department of Urbanism, Islamic Azad University branch UAE, Dobai, UAE.
2 Professor, Departmant of Geography, Urmia University, Urmia, Iran
3 Assistant Professor, Department of Urbanism, Urmia University, Urmia, Iran
چکیده [English]

The purpose of this study was to estimate the factors affecting the expansion of urban smart growth in Yasouj small scale city. The research was of applied purpose and based on descriptive and analytical nature. The formal validity was used to ensure the validity of the questionnaire. Its reliability has been confirmed using combination reliability. The statistical populations were all experts, urban managers and professors of university being aware of urban development and urban planning in the city of Yasouj. Using simple random sampling, 50 participants were selected and information was collected by researcher-made questionnaire. To analyze the obtained information, correlation analysis and structural equation modeling using SPSS and Smart PLS software, has been used. The evaluated model of the study had acceptable fitness indices. The structural equation modeling showed that the factors physical and spatial (t = 5.33, γ = 0.4), infrastructure and access (t=3.45, γ=0.201), socioeconomic (t = 2.86, γ = 0.15) and environmental (t = 2.14, γ = 0.145) can explain 41% of the changes in the urban smart growth development in Yasuj small scale citiy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Smart Growth
  • Urban Development
  • Spatial and Physical Factors
  • Small Scale Cities
  • Yasouj

مراجع

Ahvenniemi, H., Huovila, A., Pinto-Seppä, I. & Airaksinen, M. (2017). What are the differences between sustainable and smart cities? Cities, 60, 234-245.
Alexander, D., & Tomalty, R. (2002). Smart growth and sustainable development: challenges, solutions, and policy directions. Local Environment, 7(4), 397-409.
Ansari, M., Vali Shariat Panahi, M., Kalak Hossaini, A. & Modiri, M. (2021). Modeling Factors Affecting the Implementability of Smart Growth Principles in Malayer. Journal of Spatial Planning, 25 (2), 1-34. (In Parsian)
Azizi, M. M. (2008). Density in urbanization: principles and criteria for determining urban density. Tehran: University of Tehran Press. (In Persian).
Bochner, B. (2000). Smart growth tools for transportation. ITE Journal, 70(11), 26-29.
Brady Anamradanjad, R., Nikpour, A. & Hosni, S. Z. (2017). Physical spatial analysis of urban areas based on smart urban growth indicators (case study: Babol city). Journal of Urban Planning and Research, 9(34), 19-30. (In Parsian)
Chin, W.W. (1998). Issues and opinion on structural equation modeling. MIS Quarterly, 22(1), 7-16.
Chrysochoou, M., Brown, K., Dahal, G., Granda-Carvajal, C., Segerson, K., Garrick, N. & Bagtzoglou, A. (2012). A GIS and indexing scheme to screen brownfields for area-wide redevelopment planning, . Landscape and Urban Planning, 105(3), 187–198.
Cowan, R. (2005). The Dictionary of Urbanism. Trowbridge: Wiltshire college Streetwise Press.
 
Downs, A. (2001). What Does Smart Growth- Really Mean?, Planning (April), Http://www.Planning.Org/Pubs/Plng01/April012.Htm.
Ebrahimi, M. & Moareef, M. (2018). Sustainable urban development based on smart urban growth, an analysis of the components, features and benefits of a smart city. Research in Arts and Humanities, 3(2), 25-34. (In Parsian)
Elias Bibri, S. & Krogstie, J. (2017). On the social shaping dimensions of smart sustainable cities: A study in science, technology, and society. Sustainable Cities and Society, 29(1), 219-246.
EPA (environmental protection agency), (2010). Smart growth, A guide to developing and implementing greenhouse gas reduction programs. New York: Published by the Environmental Protection Agency.
Eremia, T., Sanduleac, M. & Mihai, L. (2017). The smart city concept in the 21st Century. Procedia Engineering, 181, 12 – 19.
Ferdaosi, S. & Shokri firozjah, P. (2015). Spatial-physical analysis of urban areas based on smart growth indicators. Research and Urban Planning, 6(22), 15-32. (In Parsian)
Frank, L., Kavage, S. & Litman, T. (2006). Promoting public health through Smart Growth. British Columbia: Smart Growth BC, 5-65.
Gorbanei, R. & Noshad, S. (2008). Smart Growth Strategy in Urban Development, Principles and Approaches. Geography and Development, 6(12), 163-180. (In Parsian)
Handy, S. (2005). Smart growth and the transportation-land use connection: What does the research tell us? International Regional Science, 28(2), 146-167.
Hankey, S. & Marshall, G.D. (2010). Impacts of Urban Form on Future, US Passenger vehicle Greenhouse Gas Emissions, . Energy Policy, 38(9), 4880-4887.
Harrison, C. & Donnelly, I.A. (2012). A theory of smart cities. New York: Retried from IBM Cor.
Hawkins, C.V. (2001). Smart Growth Policy Choice: A Resource Dependency and Local Governance Explanation. The Policy Studies Journal, 39(4), 682-697.
Henseler, J., Ringle., C.M. & Sinkovics, R.R. (2009). The use of partial least squares path modeling in international marketing. Advances in International Marketing, 20, 277-320.
Hevesi, G.A. (2004). Smart Growth in New York State: A Discussion Paper. Comptroller's press office, Albany.
Heydari, A. (2013). Spatial- Physical Analysis of Future development of Saqqez city with point on Smart Urban Growth Indicators by Entropy Shannon Model. Geography and Urban Space Development, 1(2), 67-94. (In Parsian)
Hildebrand, F. (2004). Designing the city towards a more sustainable urban form. Taylor & Francis; 1 edition: London.
Hoseinzadeh dalir, K. & Houshyaar, H. (2006). The effective elements and viewpoints on the physical development of cities in Iran. Journal of Geography and Regional Development, 4(6), 213-226. (In Parsian)
Howard, F. L. & Richard, J. F. (2004). Urban Sprawl and Public Health. Island Press, Washington, Dc.
Humstone, E, (2004). Sprawl vs. Smart Growth: The Power of the Public Purse.‌‌ Communities and Banking, Federal Reserve Bank of Boston, issue Sum, 10-15.
Karadag, T. (2013). An evaluation of the smart city approach. Master thesis, Middle East Technical University.
Kashanijo, Kh. & Kiani, M. (2014). Applying the smart urban growth approach to revitalize the city center (case example: Nahavand city). Haft Hesar Journal of Environmental Studies, 3(9), 23-32. (In Parsian)
Khammar, Gh. A. & Heydari, A. (2017). Evaluation of smart urban growth pattern in iranian newtown's point on Sadra Newtown using SLEUTH Model. Geographic Space, 16(53), 253-270. (In Parsian)
La Greca, P., Barbarossa, L., Ignaccolo, M., Inturri, G. & Martinico, F. (2011). The Density Dilemma, A Proposal for Introducing Smart Growth Principles in a Sprawling Settlement with in Catania Metropolitan Area. Cities, 28, 527–535.
Litman, T. (2005). Evaluating criticism of smart growth. Victoria Transport Policy Institute, available at: https://www.vtpi.org/sgcritics.pdf.
Mori, K. & Christodoulou, A. (2012). Review of sustainability indices and indicators: Towards a new City Sustainability Index (CSI). Environmental Impact Assessment Review, 32(1), 94-106.
Owczarzak, Z. & Lukasz, J. (2015). Design of passenger public transportation solutions based on autonomous vehicles and their multiple criteria comparison with traditional forms of passenger transportation. Transportation Research Procedia, 10, 472 – 482.
Peiser, R. (2001). Decomposing urban sprawl. The Town Planning Review, 72(3), 275-298
Rahimi, M., Gheyasi, S. & Amiriyan, S. (2018). Evaluation of Urban Smart Growth Indicators Using Factor Analysis Model (Case Study: District 1, Shiraz, Iran). Geography, 15(55), 253-266. (In Parsian)
Rahnema, M. R. & Abbaszad, Gh. R. (2006). A comparative study of the degree of dispersion/compression of the metropolises of Sydney and Mashhad. Journal of Geography and Regional Development, 3(6), 101-128. (In Parsian)
Rizvani Kakhki, S. (2016). Analysis of urban form based on smart growth criteria in urban areas: a case study of District 9 of Mashhad. Ph.D. Thesis of Geography and Urban Planning, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad. (In Parsian)
Salahi khalaf badam, Z., Darvish, H. & Mosazadeh, H. (2018). Feasibility and foundation of smart urban growth management using path analysis and SWOT model (case study: Karaj metropolis). Quarterly Journal of Human Geography, 4(9), 255-269. (In Parsian)
Song, Y. & Gerrit-Jan Knaap, (2004). Measuring the effects of mixed land uses on housing values. Regional Science and Urban Economics, 34(6), 663-680.
Staley, S. R. (2004). Urban planning, smart growth, and economic calculation: An austrian critique and extension. The Review of Austrian Economics, 17(2-3), 265-283.
Walmesley, A. (2006). Green ways: multiplying and diversifying in the 21st century. Landscape and Urban Planning, 76(1-4), 252-290.
Wang, S., Liu, X., Zhou, C., Hu, J. & Ou, J. (2017). Examining the impacts of socioeconomic factors, urban form, and transportation networks on CO2 emissions in China’s megacities. Applied Energy, 185, 189-200.
Weeks, R.J. (2011). Population: An Introduction to Concepts and Issues, Boston: Cengage learning, . Wadsworth Publishing; 11 editions.
Wmori, A. (2010). The Economic Approach to Social Capital. Working Paper No. 7728, National Bureau of Economic Research, Cambridge, MA.
Yang, F. (2009). If ‘smart’ is ‘sustainable’? An analysis of smart growth policies and its successful practices. A Thesis Submitted to the Graduate Faculty in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Master of Community and Regional Planning, Iowa State University Ames.
Zarabi, A., Saberi, H., Mohammadi, J. & Varesi, H. R. (2011). Spatial Analysis of Smart Growth Indicators (The Case Study: Regions of Isfahan). Human Geography Research, 77(1),1-17. (In Persian).
Zarabi, A., Saberi, H., Mohammadi, J. & Varesi, H. (2011). Spatial Analysis of Smart Growth Indicators (The Case Study: Regions of Isfahan). Human Geography Research, 43(77), 1-17. (In Parsian)
Ziari, K., Hataminejad, H. & Turkmennia, N. (2011). An introduction to the theory of smart urban growth. Municipalities Monthly, 12(104), 17-19. (In Parsian)
ابراهیمی، مازیار و معرف، مریم (1397). توسعه پایدار شهری بر مبنای رشد هوشمند شهری، تحلیلی بر مؤلفه‌‌ها، ویژگی‌‌ها و مزایای شهر هوشمند. دوماهنامه پژوهش در هنر و علوم انسانی، 3(2)، 34-25.
انصاری، میترا؛ ولی شریعت پناهی، مجید؛ کلک حسینی، عباس و مدیری، مهدی (1400). مدل‌یابی عوامل مؤثر بر تحقق‌پذیری اصول رشد هوشمند در شهر ملایر. فصلنامه برنامه‌‌ریزی و آمایش فضا، 25(2)، 34-1.
بردی آنامرادنژاد، رحیم؛ نیک‌‌پور، عامر و حسنی، سید زهره (1397)، تحلیل کالبدی فضایی نواحی شهری بر اساس شاخص‌‌های رشد هوشمند شهری (مطالعه موردی: شهر بابل). نشریه پژوهش و برنامه‌‌ریزی شهری، 9(34)، 30-19.
حسین‌‌زاده دلیر، کریم و هوشیار، حسن (1385). دیدگاه‌‌ها، عوامل و عناصر موثر در توسعه فیزیکی شهرهای ایران. مجله جغرافیا و توسعه ناحیه‌‌ای، 6(3)، 226-213.
حیدری، اکبر (1391). تحلیل فضایی ـ کالبدی توسعه آتی شهر سقز با تاکید بر شاخص‌‌های رشد هوشمند شهری با استفاده از مدل آنتروپی شانون. مجله جغرافیا و توسعه شهری، 1(2)، 94-67.
خمر، غلامعلی و حیدری، اکبر (1395). ارزیابی الگوی رشد هوشمند شهری در شهرهای جدید ایران با تأکید بر شهر جدید صدرا با استفاده از مدل SLEUTH‌‌، فصلنامه‌‌ی فضای جغرافیایی اهر، 16(53)، 270-253.
رحیمی، محمد؛ قیاسی، سمیرا و امیریان، سهراب (1396). ارزیابی شاخص‌‌های رشد هوشمند شهری با استفاده از مدل تحلیل عاملی (مطالعه موردی: منطقه یک شهر شیراز). فصلنامه جغرافیا، دوره جدید، 15(55)، 266-253.
رضوانی کاخکی، سعید (1396). تحلیل فرم شهری بر اساس معیارهای رشد هوشمند در محلات شهری: نمونه موردی منطقه 9 مشهد. رساله دکتری جغرافیا و برنامه‌‌ریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد.
رهنما، محمدرحیم و عباس‌‌زاد، غلام‌‌رضا (1385). مطالعه تطبیقی درجه پراکنش/فشردگی ‌کلان‌شهرهای سیدنی و مشهد. مجله جغرافیا و توسعه ناحیه‌‌ای، 3(6)، 128-101.
زیاری، کرامت‌‌الله؛ حاتمی‌‌نژاد، حسین و ترکمن‌‌نیا، نعیمه (1391). درآمدی بر نظریه رشد هوشمند شهری. شهرداری‌‌ها، 12(104)، 19-17.
صالحی خلف‌‌بادام، زینب؛ درویش، حسن و موسی‌‌زاده، حسین (1396). امکان‌‌سنجی و بسترسازی مدیریت رشد هوشمند شهری با استفاده از تحلیل مسیر و مدل SWOT (مطالعه موردی: ‌کلان‌شهر کرج). فصلنامه نگرش‌‌های نو در جغرافیای انسانی، 9(4)، 269-255.
ضرابی، اصغر؛ صابری، حمید؛ محمدی، جمال و وارثی، حمیدرضا (1390). تحلیل فضایی شاخص‌‌های رشد هوشمند شهری (مطالعۀ موردی: مناطق شهر اصفهان. فصلنامۀ پژوهش‌‌های جغرافیای انسانی، 77 (1)، 17-1.
ضرابی، اصغر؛ صابری، حمید؛ محمدی، جمال و وارثی، حمیدرضا (1390). تحلیل فضایی شاخص‌‌های رشد هوشمند شهری (مطالعه ی موردی: مناطق شهر اصفهان). پژوهش‌‌های جغرافیای انسانی، 43(77)، 17-1.
عزیزی، محمد مهدی (1388). تراکم در شهرسازی : اصول و معیارهای تعیین تراکم شهری. تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول.
فردوسی، سجاد و شکری فیروزجاه، پری (1394). تحلیل فضایی ـ کالبدی نواحی شهری ‌‌بر اساس شاخص‌‌های رشد هوشمند. نشریه پژوهش و برنامه‌‌ریزی شهری، 6(22)، 32-15.
قربانی، رسول و نوشاد، سمیه (1387). راهبرد رشد هوشمند در توسعه شهری، اصول و راهکارها. فصلنامه جغرافیا و توسعه، 6(12)، 180-163.
کاشانی‌‌جو، خشایار و کیانی، محسن (1393). به کارگیری رویکرد رشد هوشمند شهری جهت احیاء مرکز شهر (نمونه موردی: شهر نهاوند). فصلنامه مطالعات محیطی هفت حصار، 3(9)، 32-23.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 26 فروردین 1398
  • تاریخ بازنگری: 01 مهر 1401
  • تاریخ پذیرش: 03 شهریور 1398

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار