Aboderin I., Kano M., & Vincent, H.A. (2017). Toward age-friendly slums? Health challenges of older slum dwellers in Nairobi and the applicability of the age-friendly city approach. Int J Environ Res Public Health, 14(10), 12-59.
Annear M., Keeling S., Wilkinson T., Cushman G., Gidlow B., & Hopkins H. (2014). Environmental influences on healthy and active ageing: a systematic review. Ageing Soc., 34, 590-622.
Bloomberg, M., and Quinn, C. (2009). Age Friendly NYC: Enhancing Our City’s Livability for Older New Yorkers. New York.
Buffel, T., Phillipson, C., & Scharf, T. (2012). Ageing in urban environments: Developing ‘age-friendly’cities. Critical Social Policy, 32(4), 597-617.
Bureau of Housing Planning and Economics. (2009). Housing Economics Quarterly, 33, Ministry of Housing and Urban Development, National Land Organization. (In Persian)
Clarke, P. (2009). Nieuwenhuijsen ER. Environments for healthy ageing: A critical review. Maturitas, 64, 14–26.
Fatahi F., & Kazemian Gh. (2018). Assessing the suitability of Tehran city for the realization of an elderly-friendly city. Ms.C. Thesis, Allameh Tabatabaei University.
Federal/Provincial/Territorial. (2007). Ministers Responsible for Seniors. Age-Friendly Rural and Remote Communities: A Guide. Toronto, 2007.
Garin, N., Olaya, B., Miret, M., Ayuso-Mateos, JL., Power, M., Bucciarelli, P., et al. (2014). Built environment and elderly population health: A comprehensive literature review. Clin Pract Epidemiol Ment Heal, 10, 103-115.
Ghafari Gilandareh A., Mohamadi Ch., & Davari E. (2022). valuating Elderly-Friendly City Indicators (A Case Study of Sari). Env Ann, 15 (56), 1-26. (In Persian)
Hajjar, R., Atli, T., Al-mandhary, z., Oudrhiri, M., Balducci, L., and Silbermann, M. (2013). Prevalence of aging population in the Middle East and its implications on cancer incidence and care. Annals of Oncology, 24 (7).
Heidari M. T., Mohammadi Sh., & Rahmani M. (2021). Monitoring the Theory of the Right to the City in Reproducing Age – Friendly Space of the city (Case study: Worn-Out Texture of Central District of Zanjan). Human Geography Research, 53(1), 195-212. (In Persian)
Hoseingholizadeh A., Jelokhani Niaraki M.R., Nakhosti Roohi M., & Hajiloo F. (2018). Spatial analysis and evaluation of urban spaces from the perspective of the elderly-friendly city (case study of Tehran's 6th district). Journal of Geographical Urban Planning Research, 8(2), 371-389. (In Persian)
Johari L., Kharazmi O. A. (2013). Evaluation of the state of Mashhad in order to become an elderly-friendly city. Ms.C. Thesis, Ferdowsi University of Mashhad. (In Persian)
Joy M. (2018). Problematizing the age friendly cities and communities program in Toronto. Journal of Aging Studies, 47, 49-56.
Kabisch, N., van den Bosch, M., Lafortezza, R. (2017). The health benefits of nature-based solutions to urbanization challenges for children and the elderly – A systematic review. Environ Res, 159, 362–73.
Keijzer, C., Bauwelinck, M., Dadvand, P. (2020). Long-term exposure to residential greenspace and healthy ageing: A systematic review. Curr Environ Heal Reports, 7, 65–88.
Matini M., Rezvani S., & Ahmadian R. (2015). Neighborhood design criteria based on the child friendly city(case study:Farhang mashhad). Journal of Arid Regions Geographic Studies, 5(15), 91-112. (In Persian)
National Institutes of Health, World Health Organization Geneva. (2016). Global health and aging;
Sharqi, A., Zarghami, E., Salehi Kousalari, F., & Olfat, M. (2016). Evaluating status of global indices of age-friendly city in Tehran Metropolis (AFC). Journal of Urban - Regional Studies and Research, 28(8), 1-22. (In Persian)
Steels, S (2015), Key characteristics of age-friendly cities and communities: A review, Cities, 47(4), 1-8.
Tabrizi N., Nozar Asl S., Taghavi M., & Esmaeeli M. (2018). Measuring the attitude of elderly tourists to the city of Mashhad in terms of indicators of an elderly-friendly city, City Tourism, 3(5), 51-63. (In Persian)
Tuckett, AG,. Banchoff, AW., Winter, SJ., King, AC. (2018). The built environment and older adults: A literature review and an applied approach to engaging older adults in built environment improvements for health. Int J Older People Nurs, 13, 1–9.
Van Hoof J., Marston H. R., Kazak J. k., & Buffel T. (2021). en questions concerning age-friendly cities and communities and the built environment. Building and Environment, 199, 107-130.
Wang, Y., Gonzales, E., Morrow-Howell, N. (2017). Applying WHO’s age-friendly communities framework to a national survey in China. J Gerontol Soc Work, 60, 215–235.
World Health Organization (2007), Checklist of Essential Features of Age-friendly Cities.
World Health Organization (2015) Global Age-friendly Cities: A Guide.
World Health Organization (2015) Measuring the Age-friendliness of Cities (A Guide to using core indicators).
World Urbanization Prospects (2018): Highlights (ST/ESA/SER.A/421). New York City.
Xue Pei, C., Sedini, F., Zurlo. (2019). Building an Age-friendly City for Elderly Citizens through Co-designing an Urban Walkable Scenario; Conference Proceedings of the Academy for Design Innovation Management·
Zabetian E., & Taqvaee A. A. (2009). Indicators of adaptation of elderly-friendly urban spaces using a collaborative approach. Housing and Village Environment Quarterly, 28, 60-71. (In Persian)
Zanjari B., & Pakshir A. (2020). Investigating and analyzing the quality of urban public spaces with an emphasis on the concept of an elderly-friendly city (case example: the selected neighborhood of district one of Shiraz city). Ms.C. Thesis, Apadana Institute of Hiegher Education. (In Persian)
Zarghani, S. H., Kharazmi, O. A., & Johari, L. (2015). Evaluation of the “Age-Friendly” city indicators in Mashhad by focusing on the social-cultural indices. Human Geography Research, 47(4), 673-688. (In Persian)
تبریزی، نازنین؛ نوذر اصل، سهند؛ نقوی، مریم و اسماعیلی، مجید (1397). سنجش نگرش گردشگران سالمند به شهر مشهد از نظر شاخص‌های شهر دوستدار سالمند. گردشگری شهری، 3(5)، 51-63.
جوهری، لیلا و خوارزمی، امید علی (1393). ارزیابی وضعیت شهر مشهد جهت تبدیل شدن به شهر دوستدار سالمند، پایان‌نامه کارشناسی ارشد مدیریت امور شهری دانشگاه فردوسی مشهد.
حسینقلی‌زاده، علی؛ جلوخانی نیارکی، محمدرضا؛ نخستی روحی، مهسا و حاجیلو، فخرالدین (1399). تحلیل مکانی و ارزیابی فضاهای شهری از منظر شهر دوستدار سالمند (مطالعه موردی منطقه 6 تهران). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 8(2)، 371-389.
حیدری، محمدتقی؛ محمدی، شهرام و رحمانی، مریم (1400). پایش نظریه حق به شهر در بازتولید فضای شهر دوستدار سالمند (مطالعه موردی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان). پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 53(1)، 195-212.
دفتر برنامه‌ریزی و اقتصاد مسکن (1388). فصلنامه اقتصاد مسکن، 33، وزارت مسکن و شهرسازی، سازمان ملی زمین.
زرقانی، سمیه؛ خوارزمی، سید هادی و جوهری، امید علی (1383). ارزیابی شاخص‌های شهر دوستدار سالمند در شهر مشهد با تأکید بر شاخص‌های فرهنگی و اجتماعی. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 47، 673-688.
زنجری، بهناز و پاکشیر، عبدالرضا (1399). بررسی و تحلیل کیفیت فضاهای عمومی شهری با تأکید بر مفهوم شهر دوستدار سالمند )نمونه موردی: محله منتخب منطقه یک شهر شیراز(، پایان‌نامه کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، موسسه آموزش عالی آپادانا.
شرقی، علی، ضرقامی، اسماعیل، الفت، میلاد، صالحی کوسالاری، فرزانه. (1395). سنجش وضعیت شاخص‌های جهانی شهر دوستدار سالمند در کلان‌شهر تهران (AFC). مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه ای، 28 (8).
ضابطیان، الهام و تقوایی، علی‌اکبر (1388). شاخص‌های مناسب‌سازی فضاهای شهری دوستدار سالمند با استفاده از رویکرد مشارکتی. فصلنامه مسکن و محیط روستا، 28، 60-71.
غفاری گیلانده، عطا؛ محمدی، چنور و داوری، الهام (1401). ارزیابی شاخص‌های شهر دوستدار سالمند مطالعه موردی: شهر ساری. فصلنامه علمی پژوهشی آمایش محیط، 56، 213-234.
فتاحی، فروزان و کاظمیان، غلامرضا (1397). ارزیابی تناسب شهر تهران برای تحقق شهر دوستدار سالمند، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی.
متینی، مریم؛ رضوانی، سعید و احمدیان، رضا (1394). معیارهای طراحی محلات مبتنی بر رویکرد شهر دوستدار کودک (مطالعه موردی: محله فرهنگ مشهد). مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 15(4)، 91-112.
)