محیط زیست شهری
علی اصغر غلامی؛ ابوالقاسم حیدرآبادی؛ ابراهیم اکبری
چکیده
مطالعه حاضر، تعین اثرات سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی بر رفتار هدف از زیست‌محیطی شهروندان در شهر ساری بوده است. پژوهش از نظر نوع کاربردی و روش پژوهش، پیمایش مقطعی بوده است. جامعه آماری پژوهش تمام شهروندان بالای 18 ساله بودند و حجم نمونه طبق فرمول کوکران با احتساب نمونه‌های پیش‌آزمون، 400 نفر تعیین گردید شیوه نمونه‌گیری، خوشه‌ای ...
بیشتر
مطالعه حاضر، تعین اثرات سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی بر رفتار هدف از زیست‌محیطی شهروندان در شهر ساری بوده است. پژوهش از نظر نوع کاربردی و روش پژوهش، پیمایش مقطعی بوده است. جامعه آماری پژوهش تمام شهروندان بالای 18 ساله بودند و حجم نمونه طبق فرمول کوکران با احتساب نمونه‌های پیش‌آزمون، 400 نفر تعیین گردید شیوه نمونه‌گیری، خوشه‌ای چندمرحلهای بوده است. ابزار گردآوری داده‌ها، برای متغیرهای سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی پرسشنامه محقق‌ساخته و برای سنجش و اندازه‌گیری رفتارهای محیط‌زیستی از پرسشنامه کایزر و همکاران (1999) بود. در این مطالعه از نظریه فرهنگ زیست‌محیطی ژرژ تومه و سرمایه فرهنگی بوردیو به‌عنوان چارچوب نظری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. از اعتبار صوری برای سنجش روایی استفاده شد و پایایی ابزار در تمام متغیرها بالاتر از 7/0 به دست آمد. بررسی هم‌زمان اثرات سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی بر رفتار زیست‌محیطی به‌عنوان نوآوری این پژوهش می‌باشد. یافته‌ها نشان داد میانگین الگوهای رفتار زیست‌محیطی در بین افراد نسبتاً بالا بوده و میانگین آن از عدد 5 برابر با 78/3 است. میانگین سرمایه فرهنگی در بین افراد نسبتاً پایین بوده و میانگین آن 79/2 است. میانگین سرمایه اجتماعی برابر با 04/3 است. نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین میزان سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی با رفتار زیست‌محیطی رابطه معنادار مثبت و مستقیم وجود دارد. برای ارتقای میزان رفتارهای زیست‌محیطی، باید میزان سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی را بالا برد. طبق تحلیل رگرسیون متغیرهای سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی حدود 1/23 درصد از تغییرات رفتار زیست‌محیطی را تبیین و پیش‌بینی می‌کنند. سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی بر رفتارهای زیست‌محیطی اثرگذار هستند و اثر سرمایه اجتماعی بیشتر است.
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
علی‌اصغر غلامی؛ علی اصغر عباسی اسفجیر؛ ابوالقاسم حیدرآبادی
چکیده
مطالعه حاضر به بررسی تأثیر استفاده از رسانهها و جامعهپذیری بر رفتارهای زیست‌محیطی در شهرهای ساری و جویبار میپردازد. تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی بوده که با استفاده از روش پیمایشی اجرا گردید. جامعه آماری افراد بالای 18 سال شهرهای ساری و جویبار در استان مازندران بودند که با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران، تعداد 400 ...
بیشتر
مطالعه حاضر به بررسی تأثیر استفاده از رسانهها و جامعهپذیری بر رفتارهای زیست‌محیطی در شهرهای ساری و جویبار میپردازد. تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی بوده که با استفاده از روش پیمایشی اجرا گردید. جامعه آماری افراد بالای 18 سال شهرهای ساری و جویبار در استان مازندران بودند که با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران، تعداد 400 نفر به‌عنوان حجم نمونه تعیین گردید. برای انتخاب نمونه‌‌ها از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحلهای استفاده گردید. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته با متغیرهای مستخرج از تئوری ارزش‌های اینگلهارت، الگوی رفتار محیط‌گرایانه کالموس و اجی‌من به‌عنوان چارچوب تئوریک بوده است و می‌باشد است. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. اعتبار ابزار از طریق اعتبار صوری مورد تأیید قرار گرفت و پایایی ابزار با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، با ضریب بالای 8/0 تأیید شد. با توجه به نتایج به دست آمده، رفتار زیست‌محیطی در نمونه‌هایی مورد بررسی دارای میانگین بالا بودند. بین جامعهپذیری و رفتار زیست‌محیطی رابطه معنادار به دست آمد. همچنین جامعهپذیری با ابعاد چهارگانه رفتار زیست‌محیطی (رفتار مصرف انرژی، رفتار حفاظت از محیط زیست، رفتار زیست‌محیطی در سفر و الگوی خرید زیست‌محیطی) رابطه معنادار و مثبت داشته است و تبلیغات زیست‌محیطی و استفاده از رسانهها تنها با بعد الگوی خرید زیست‌محیطی رابطه معنادار دارد. متغیرهای مستقل،20 درصد از واریانس رفتار زیست‌محیطی را تبیین می‌کنند. نوآوری مطالعه حاضر در استفاده از مطالعه تطبیقی رفتارهای زیست‌محیطی بین دو شهر ساری و جویبار با روش کمی می‌باشد.
