مطالعات ناحیه ای
رودابه فرهادی؛ اصغر نوروزی؛ حمیدرضا شیرازی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تبیین اثرات روابط متقابل شهر و روستا بر تابآوری روستایی در نواحی روستایی شهرستان مرودشت میباشد. این تحقیق از منظر هدف کاربردی و از نظر نحوه جمعآوری اطلاعات از نوع توصیفی- پیمایشی میباشد. جامعه آماری شامل 15 روستای دارای سکنه شهرستان مرودشت بر اساس سالنامه آماری سال 1395 استان فارس میباشد که در مجموع شامل 45822 ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تبیین اثرات روابط متقابل شهر و روستا بر تابآوری روستایی در نواحی روستایی شهرستان مرودشت میباشد. این تحقیق از منظر هدف کاربردی و از نظر نحوه جمعآوری اطلاعات از نوع توصیفی- پیمایشی میباشد. جامعه آماری شامل 15 روستای دارای سکنه شهرستان مرودشت بر اساس سالنامه آماری سال 1395 استان فارس میباشد که در مجموع شامل 45822 خانوار با جمعیت بالغ بر 156418 نفر میباشد. با استفاده از فرمول کوکران تعداد 381 خانوار به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه محقق ساخته از طریق نمونه گیری تصادفی ساده توزیع شد. روایی صوری پرسشنامه توسط خبرگان مورد تأیید قرار گرفت. همچنین، میزان آلفای کرونباخ کل پرسشنامهها 91/0 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها، از نرمافزار 25 SPSS و نرم افزار3 Smart Pls بهره گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان میدهد تغییرات و تحولات ایجاد شده بین شهر و روستا بر تابآوری روستایی در سطح شهرستان تأثیر داشته است. همچنین روابط متقابل شهری و روستایی در ابعاد و شاخصهای اقتصادی برابر با452/23، اجتماعی273/20، محیطی111/23، فرهنگی 199/52، نهادی015/18 درصد بر تابآوری روستایی در سطح شهرستان مرودشت تأثیر گذار بوده است.
موسی عابدینی؛ علی عشقی چهاربرج؛ سعیده علوی
چکیده
افزایش جمعیت و رشد روزافزون شهرنشینی منجر به رشد و گسترش شهرها در مکانهای نامساعد بدون توجه به پارامترهای طبیعی و بومشناختی شده است. نبود برنامهریزی اصولی در روند توسعه فیزیکی شهرهای کشور آسیبپذیری مجموعه شهرها را در برابر مخاطرات محیطی تشدید کرده است که هدایت آگاهانه و برنامهریزی اصولی در جهت ایجاد پایداری محیطی را میطلبد. ...
بیشتر
افزایش جمعیت و رشد روزافزون شهرنشینی منجر به رشد و گسترش شهرها در مکانهای نامساعد بدون توجه به پارامترهای طبیعی و بومشناختی شده است. نبود برنامهریزی اصولی در روند توسعه فیزیکی شهرهای کشور آسیبپذیری مجموعه شهرها را در برابر مخاطرات محیطی تشدید کرده است که هدایت آگاهانه و برنامهریزی اصولی در جهت ایجاد پایداری محیطی را میطلبد. از اینرو پژوهش حاضر درصدد است تا با استفاده از مدل ANP در رویکردی تلفیقی با GIS، میزان تابآوری و توان اکولوژی منطقه سه شهر تهران در برابر زلزله را در ارتباط با 8 معیار اصلی (شیب، جهات شیب، سازندهای زمینشناسی، نوع گسل، فاصله از بستر رودخانهها، فاصله از مسیر قناتها، کاربری اراضی و فاصله از اراضی ناپایدار به لحاظ شهرسازی) 38 زیرمعیار ارزیابی نماید. یافتههای پژوهش نشان میدهد که 72/41 درصد از پهنه منطقه 3 شهر تهران از تابآوری و توان اکولوژیکی خیلی زیاد (که بیشتر در محلات کاووسیه، امانیه، داوودیه و چالهز)، 36/12 درصد از تابآوری و توان اکولوژیکی زیاد (که بیشتر در محلات امانیه، داوودیه و احتشامیه)، 80/13 درصد از تابآوری و توان اکولوژیکی متوسط (که بیشتر در محله امانیه)، 11/8 درصد از تابآوری و توان اکولوژیکی کم (که بیشتر در محلات ده ونک و داوودیه) و 98/23 درصد از تابآوری و توان اکولوژیکی خیلی کم (که بیشتر در سطح محلات ده ونک، حسنآباد زرگنده، درب دوم، قلهک و رستمآباد) در برابر زلزله برخوردار است.
