جغرافیا و برنامه ریزی شهری
ملیحه تقی پور؛ علی اکبر حیدری؛ فرزانه نریمانی
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش نظام رفتاری در اجتماع‌پذیری پارک‌های شهری در پارک آزادی شیراز است. شیوه پژوهش ترکیبی شامل روش‌های توصیفی، تحلیلی با بهره‌گیری از روان‌شناسی محیط، مطالعات کتابخانه‌ای، مشاهده و برداشت میدانی است. گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و استدلال منطقی صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که اجتماع‌پذیری ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش نظام رفتاری در اجتماع‌پذیری پارک‌های شهری در پارک آزادی شیراز است. شیوه پژوهش ترکیبی شامل روش‌های توصیفی، تحلیلی با بهره‌گیری از روان‌شناسی محیط، مطالعات کتابخانه‌ای، مشاهده و برداشت میدانی است. گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و استدلال منطقی صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که اجتماع‌پذیری و چندعملکردیبودن و گستردگی قابلیتها میتواند نشان از غنی بودن فضا باشد؛ بهگونهای که فضا با وجود ﻣﻮﺍﻧﻊ و چالشهای موجود، درمجموع کارکرد قابلقبولی را از خود نشان داده و درگذر زمان میتواند عملکردها و نقشهای جدید و متناسب با تغییرات اجتماعی را بپذیرد. همچنین یافتهها نشان می‌دهد که فعالیتهای اختیاری و اجتماعی بیشتر از فعالیتهای اجباری سبب ارتقای اجتماع‌پذیری فضا میشوند و در نهایت ﺑﻪ ترسیم مدل الگوی فعالیتی میپردازد که بیشترین تأثیرگذاری را بر اجتماع‌پذیری دارد.
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
جلال الدین لطفی عیدویه؛ محمد علی خانی زاده
چکیده
مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مکانگزینی کاربری‌های ورزشی با تأکید بر عدالت اجتماعی و تعادل فضایی در شهر شیراز اجرا گردید. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بوده است که براساس 11 معیار صورت گرفت. برای بررسی معیارها از لایه‌های مجاورت با کاربری‌های سازگار، عدم مجاورت با کاربری‌های ناسازگار، دسترسی به حمل‌ونقل عمومی، دسترسی به پارکینگ ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مکانگزینی کاربری‌های ورزشی با تأکید بر عدالت اجتماعی و تعادل فضایی در شهر شیراز اجرا گردید. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بوده است که براساس 11 معیار صورت گرفت. برای بررسی معیارها از لایه‌های مجاورت با کاربری‌های سازگار، عدم مجاورت با کاربری‌های ناسازگار، دسترسی به حمل‌ونقل عمومی، دسترسی به پارکینگ عمومی، دسترسی به شبکه حمل‌ونقل شریانی، تعیین شعاع عملکرد در مقیاس منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، توجه به کاربری مصوب طرح تفصیلی، جمعیت جوان، تراکم جمعیت، سرانه ورزشی موجود و عدم قرارگیری بر روی شیب نامناسب استفاده گردید. به‌منظور تعیین اولویت هرکدام از معیارها، پرسشنامه محقق‌ساخته با نرخ سازگاری (CR)، 1/0 معیارها و زیرمعیارها تنظیم توسط 40 نفر از متخصصین امر تکمیل، سپس با تشکیل ماتریس مقایسه زوجی داده‌ها امتیاز هر معیار توسط متخصصین تعیین شد و 7 اولویت استخراج گردید. نتایج تحقیق نشان داد که روش همپوشانی فازی نسبت به همپوشانی شاخص، انعطاف‌پذیری بالاتری دارد. نتایج 2 روش حدود 60 درصد باهم اشتراک داشتند. از یافته‌‌های تحقیق میتوان نتیجه گرفت استفاده از GIS و AHP روشی مناسب برای ارزیابی مکانگزینی بوده و به برنامه‌ریزان و مدیران شهری توصیه می‌شود از نتایج این تحقیق برای مکانگزینی مراکز ورزشی جدید استفاده نمایند. نوآوری این تحقیق در استفاده از چند روش تحلیلی ترکیبی در بستر GIS میباشد.
سعید امانپور؛ سمیه غلامی؛ فرحناز غفارزاده
دوره 6، شماره 11 ، اردیبهشت 1394، ، صفحه 9-24
چکیده
یکی از عملیات ضروری در مطالعات جغرافیایی شهرها، تجزیه‌وتحلیل رشد شهری با استفاده از داده‌های زمانی- مکانی میباشد. در این زمینه میتوان با استفاده از شاخص‌های آماری، گسترش افقی و رشد شهرها را اندازه‌گیری نمود. هدف اصلی این مقاله دیده‌بانی رشد شهری برای مناطق 9 گانه شهر شیراز در بازه زمانی 85تا91 و کمی‌سازی درجه آزادی رشد شهری، درجه ...
بیشتر
یکی از عملیات ضروری در مطالعات جغرافیایی شهرها، تجزیه‌وتحلیل رشد شهری با استفاده از داده‌های زمانی- مکانی میباشد. در این زمینه میتوان با استفاده از شاخص‌های آماری، گسترش افقی و رشد شهرها را اندازه‌گیری نمود. هدف اصلی این مقاله دیده‌بانی رشد شهری برای مناطق 9 گانه شهر شیراز در بازه زمانی 85تا91 و کمی‌سازی درجه آزادی رشد شهری، درجه گسترش افقی بیرویه شهری و درجه خوببودن رشد شهری است. به این منظور، از آزمون کای اسکور پیرسن برای بررسی درجه آزادی شهر و از آنتروپی شانون برای تعیین درجه اسپرال شهری استفاده شده است و درنهایت درجه خوببودن رشد شهری بررسی گردید. نتایج نشان می‌دهد که درجه آزادی کلی رشد شهری برای کل شهر بالا میباشد. در دوره زمانی 88تا89 رشد ساختوساز مشاهدهشده از رشد ساختوساز موردانتظار پایینتر است و نیز در منطقه1، رشد مشاهدهشده با رشد موردانتظار در ساختوساز شهری برابر میباشد. آنتروپی شانون کلی نیز با در نظر گرفتن کل شهر بیانگر متمرکزبودن آن میباشد و درنهایت آنالیز درجه خوب شهری، نشان می‌دهد که رشد شهر شیراز در دوره زمانی مذکور مطلوب بوده است و میزان آن در همه مناطق مثبت میباشد.
