مهجبین ردایی؛ اسماعیل صالحی؛ شهرزاد فریادی؛ محمدرضا مثنوی؛ لعبت زبردست
چکیده
هدف پژوهش حاضر شناخت الگوهای اجرایی عقلانیت اکولوژیک در جهت ارتقای زیستپذیری در بناهای مسکونی کویری شهر یزد بوده است. روش انجام پژوهش توصیفی – تحلیلی و استنباطی بوده و معیارهای مؤثر در ارزیابی الگوی اجرایی عقلانیت اکولوژیک با استفاده از مطالعات کتابخانهای و نظرات کارشناسان تعیین شدند. بهمنظور ارزیابی از 20 معیار اصلی استفاده ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر شناخت الگوهای اجرایی عقلانیت اکولوژیک در جهت ارتقای زیستپذیری در بناهای مسکونی کویری شهر یزد بوده است. روش انجام پژوهش توصیفی – تحلیلی و استنباطی بوده و معیارهای مؤثر در ارزیابی الگوی اجرایی عقلانیت اکولوژیک با استفاده از مطالعات کتابخانهای و نظرات کارشناسان تعیین شدند. بهمنظور ارزیابی از 20 معیار اصلی استفاده شد. ابزار جمعآوری دادهها پیمایش (نمونهگیری هدفمند، 4 خانه بومی از بافت کهن شهر کویری یزد) و پرسشنامه محققساخته با ضریب پایایی 86/0 و جامعه آماری شامل متخصصان شهرسازی، معماری و محیط زیست آگاه به معماری بومی مناطق کویری بود. نوآوری پژوهش، بررسی ارتباط عقلانیت اکولوژیک و زیستپذیری شهرهای کویری به خصوص در مقیاس معماری بنا است. نتاج نشان داد سکونتگاههای کهن کویری بر پایه اصول و قواعد عقلانیت اکولوژیک شکل گرفته و سمبلی از پایداری است. ازاینرو بازآفرینی اصول عقلانیت اکولوژیک در مقیاسهای متعدد، میتواند زمینهساز ارتقای پایداری و زیستپذیری بافتهای شهری معاصر باشد.
سیستم های اطلاعات جغرافیایی
نجما اسمعیل پور؛ جناب آقای دکتر رستم صابری فر؛ محمدعلی حبیبی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، اولویتسنجی معابر مستعد جهت پیادهراهسازی در سطح بافت تاریخی شهر یزد بوده است. تحقیق، از لحاظ هدف کاربردی با روش توصیفی – تحلیلی میباشد. شاخصهای تحقیق با استفاده از چارچوب نظری بهدست آمد و اعتبار معیارها توسط متخصصان گروه و کارشناسان شهرسازی و ترافیک شهری تائید گردید. شاخصهای نهایی شامل امنیت، دسترسی به ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، اولویتسنجی معابر مستعد جهت پیادهراهسازی در سطح بافت تاریخی شهر یزد بوده است. تحقیق، از لحاظ هدف کاربردی با روش توصیفی – تحلیلی میباشد. شاخصهای تحقیق با استفاده از چارچوب نظری بهدست آمد و اعتبار معیارها توسط متخصصان گروه و کارشناسان شهرسازی و ترافیک شهری تائید گردید. شاخصهای نهایی شامل امنیت، دسترسی به حملونقل عمومی، حجم تردد خودرو در معبر، میزان سازگاری کاربریهای همجوار معبر با پیادهراه، چشمانداز بصری، تعداد دسترسی سواره به معبر، عرض و طول معبر مشخص گردید. شاخصها با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی، وزندهی شده است و در ادامه در نرمافزار GIS لایههای مختلف که در مکانیابی پیادهراه نقش دارند ایجاد شد سپس وزنهای اختصاص داده شده به هر لایه در تابع Weighted Sum جانمایی شد. نتایج مطالعه نشان داد که در بافت قدیم شهر یزد، خیابانهای امام خمینی شمالی، امام خمینی جنوبی و قیام بیشترین استعداد را جهت پیادهراهسازی دارند. نوآوری این تحقیق، استفاده از تابع نرمافزاری Weighted Sum بر روی لایههای خطی میباشد.
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
شهریور روستایی؛ رقیه ناصری
چکیده
در طول دهههای گذشته، بهواسطه اتکا بیشازحد شهرسازی مدرن به نیازهای حرکت سواره و غفلت از ساماندهی فضاهای پیاده، فرآیند روبهزوال مراکز شهرها شدت گرفته است، امری که برخلاف توسعه پایداری شهر است. ازدیاد گرایش به توسعه پایدار شهری باعث شده که شهرسازان تئوری نوشهرگرایی برای نجات مراکزی شهری مطرح کنند و مسئولان امور شهری طرحهایی ...
بیشتر
در طول دهههای گذشته، بهواسطه اتکا بیشازحد شهرسازی مدرن به نیازهای حرکت سواره و غفلت از ساماندهی فضاهای پیاده، فرآیند روبهزوال مراکز شهرها شدت گرفته است، امری که برخلاف توسعه پایداری شهر است. ازدیاد گرایش به توسعه پایدار شهری باعث شده که شهرسازان تئوری نوشهرگرایی برای نجات مراکزی شهری مطرح کنند و مسئولان امور شهری طرحهایی را در راستای توجه به پیادهمداری که خود بهنوعی از بطن نوشهر گرایی برمیخیزد را در دستور کار خود قرار دهند. مقاله حاضر نیز به دنبال بررسی قابلیت پیادهمداری معابر موجود در بافت تاریخی است؛ که در این راستا ابتدا نظر عابران پیاده در محدوده مورد مطالعه، در قالب توزیع 400 پرسشنامه در رابطه باکیفیت هفت شاخص اصلی قابلیت پیادهمداری، دسترسی، ایمنی، امنیت، مبلمان، جذابیت، حملونقل و فعالیتهای اجتماعی موردسنجش قرار داده است و بر همین اساس معابر موجود در بافت تاریخی را با استفاده از تکنیک پرومته نوع دوم اولویتبندی کرده است که به ترتیب معابر بهشتی، خواجه نصیر جنوبی، اوحدی، امام خمینی و دانشسرا و... دارای بالاترین میزان قابلیت پیادهمداری هستند. نتایج این پژوهش نشان میدهد که تنها 20% معابر موجود در محدودهی بافت تاریخی دارای ویژگیهای پیادهمداری میباشد.
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
اکبر کیانی؛ مینا امیری نژاد
دوره 4، شماره 7 ، فروردین 1392، ، صفحه 9-20
چکیده
بافتهای تاریخی و فرهنگی شهرها آثار گرانبهایی از فرهنگ، دانش معماری و شهرسازی بومیاند و به عنوان جزئی از هویت اجتماعی هر قوم و کشوری تلقی میشوند. شهرهای تاریخی - فرهنگی فرصتهای بسیاری برای گردشگران براساس منابع موروثی و باستانی دارند، به همین جهت مهمترین کانون های جذب گردشگران هستند. کلانشهر شیراز دارای سابقه فرهنگی- تاریخی ...
بیشتر
بافتهای تاریخی و فرهنگی شهرها آثار گرانبهایی از فرهنگ، دانش معماری و شهرسازی بومیاند و به عنوان جزئی از هویت اجتماعی هر قوم و کشوری تلقی میشوند. شهرهای تاریخی - فرهنگی فرصتهای بسیاری برای گردشگران براساس منابع موروثی و باستانی دارند، به همین جهت مهمترین کانون های جذب گردشگران هستند. کلانشهر شیراز دارای سابقه فرهنگی- تاریخی غنی و برخوردار از مناظر و چشم اندازهای تاریخی دارای پتانسیل بالا برای جذب گردشگران داخلی و خارجی است. با این وجود آن چنان که باید نتوانسته است از این صنعت به عنوان منبع درآمد استفاده کند. عوامل گوناگونی در این مسئله دخیلاند، که عدم تناسب کاربری اراضی اطراف مجموعه زندیه به عنوان آثاری که از شهرت جهانی برخوردار هستند، میتواند از جملهی این عوامل باشد. به نظر میرسد عمده ترین علت بوجود آمدن این ناسازگاری، مکانیابی یک سری ازکاربریهای ناسازگار در شعاع چند متری مجموعه زندیه بوده تا از این طریق از تمرکز جمعیت موجود در این بخش از شهر برای عملکرد بهینه این کاربری-ها استفاده نموده و از ناسازگار بودن این کاربریها با مجموعه آثار زندیه غافل ماندند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تناسب کاربریهای بافت قدیم شیراز با تأکید بر مجموعه زندیه، انجام گرفت که با توجه به ماهیت پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که کاربری اراضی این آثار از تناسب مطلوبی برخوردار نیستند که میتوان با کمک گرفتن از سیستم اطلاعات جغرافیایی شرایط مناسبی را جهت تجزیه و تحلیل وضع فعلی کاربریهای اطراف مجموعه زندیه فراهم نمود.
